Review: Morris 157 Signature shape

De Morris 157 is misschien wel het best bewaarde geheim van de laatste 6 jaar. Dr. Gear zag de eerste schetsen van het board al jaren geleden tijdens een memorabele trip naar de zuidkant van de Alpen. Morris schaafde en schuurde samen met Haas in het atelier van BMB al jaren aan een board dat het snowsurfen weer great zou maken. Van 175 cm lengte gingen hun bouwsels langzaam terug richting de 160 en later zelfs 155 cm lengte. Tegelijkertijd zag dr. Gear de boards van Morris breder worden zonder dat ze aan explosiviteit verloren. Het waren heerlijke boards, maar Morris was nog niet tevreden.

En toen presenteerde Morris tijdens die memorabele trip ergens in de winter van 2011-2012 de schetsen van zijn Morris 157. Hij was er lyrisch over, maar door omstandigheden zag het board nooit het levenslicht. De shapetools werden opgeborgen en het BMB atelier ontmanteld. Ondertussen schroefde dr. Gear testboard na testboard onder de voeten. Van exotische, maar vooral dure boards uit het verre oosten, tot betaalbare maar weinig duurzame shapes uit Europa. Regelmatig ging er een vonkje over bij dr. Gear maar zelden werd de staat van ultieme euforie bereikt. Meer dan 1000 euro voor een board is gewoon heel veel geld, terwijl de Europese oplossingen veelal goedkoop duurkoop bleken te zijn.

Dr. Gear zag Morris en Haas nog regelmatig passeren tijdens een goede dump, maar als dr. Gear de Morris 157 ter sprake bracht werd het akelig stil. Stil aan tafel, in de auto, de skilift of waar we dan ook waren. Dr. Gear leerde te zwijgen. Totdat afgelopen winter Morris en Haas opeens bij dr. Gear voor de deur stonden. Deze keer met de Morris 157, een snowsurfshape om te watertanden. In het geniep bleken Haas en Morris de shapetools weer ter hand te hebben genomen en de afgelopen 3 winters verder geschaafd en geschuurd te hebben aan die schets van 6 jaar terug. Na jaren van schuren en schaven was de shape gereed. 157 cm lang, 27 cm breed en een camber van 0,5 cm. Natuurlijk een mooie rocker in de poederneus en zeer veel aandacht voor de tail. De swallowtail bleek na 6 jaar verder geperfectioneerd waarbij de kern duidelijk wat dunner was geworden in de staart. Met een effectieve kantenlengte van 110 cm en een progressieve radius van gemiddeld 8,3 meter is er volgens Morris een board gerealiseerd voor open poedervelden, diep ingesneeuwde bossen, natural waves en zelfs voor mooi gegroomde pistes. Op de materialen was duidelijk niet bezuinigd. De onderkant was voorzien van een gitzwart p-tex 4000+ electra belag, een staalkant rondom. bamboo sidewalls, een bamboo topsheet en natuurlijk bamboo in de kern.

Dr. Gear zijn doel is objectief te testen, maar bij het aanzien van de Morris 157 kon dr. Gear zijn vooringenomen enthousiasme maar moeilijk verbergen. Desondanks waren Haas en Morris onverbiddelijk. Er zou nog niet getest worden. Haas en Morris waren namelijk in een intens debat verzeild geraakt over de kern van het board. Haas werkt veel met hout en had 3 kernen samen gesteld. Een kern volledig met Bamboo en 2 andere kernen met deels Bamboo en deels een mix die Haas zelf ontwikkeld had.

Haas zou in de wintermaanden van 2017 drie identieke boards bouwen met allemaal een andere kern zodat het debat over de kern na een periode van testen tot zwijgen gebracht kon worden. De heren stonden aan de deur om dr. Gear te vragen standby te staan voor een test. En natuurlijk zei dr. Gear ja. Die dag werd er nog poeder gereden, maar buiten Morris en Haas om stond er die middag niemand op de Morris 157. Het grote wachten was begonnen. In april kwam het verlossende woord. De boards waren gereed en poeder in aantocht. Morris reed eerst nog wat golven in Portugal alvorens het witte goud in te duiken. Vanuit Portugal ontvangt dr. Gear dan ook een appje met onderstaande foto's en de volgende tekst: 'Golven zijn aan, testboards gereed en sneeuw in aantocht. Engelberg it is. Tot over 3 dagen. M.'

Nog geen 72 uur later staat dr. Gear op de parking in Engelberg voor wat later blijkt een kleine wePowder happening. De boards trekken publiek. Er liggen drie boards op de parkeerplaats en maar één van de aanwezigen weet welke kern in welk board zit. Het doel voor de dagen erna is helder... Er moet een kern gekozen worden. Totdat de liften open gaan worden er nog sterke verhalen en mooie ervaringen uitgewisseld. En dan mogen we.....

Als een eindeloze roes rijden we twee volle dagen poeder. Morris had weer eens gelijk met zijn voorspelling. Vooral de tweede dag wordt mooi. Het is koud, de poeder nog kouder, de zon aanwezig en de lucht blauw. Dr. Gear start met zijn favoriet van de dag tevoren en schroeft er zijn bindingen op. In de lift naar boven vertelt Morris aan een mixed groep van Zwitsers, Australiërs, Engelsen, Duitsers en Nederlanders het waarom van de Morris 157. 'In 2011 heb ik mijn angst voor kleinere boards al overboord gegooid. Met de juiste breedte en een goede afstemming van tail en neus ontstaat een board dat net zoveel float heeft als een freerider van 165 cm en langer. Omdat het board daardoor wat korter kan zijn is het speelser in het bos terwijl een progressieve radius in combinatie met de swallowtail het board vertrouwen geeft in kleine en grote bochten.' En zo vervolgt hij: 'De Japanners wisten dat al lang, maar om nu 1000 euro neer te tellen voor een board?'.

Ondanks Morris zijn woorden stappen er die ochtend twee snowboard die hards met de nodige scepsis op een Morris 157. Dat verandert als ze eenmaal beneden zijn. 'Rijd helemaal niet moeilijk', 'heerlijke respons vanuit de tail', 'wat een lekkere demping', 'super te carven' en dr. Gear ziet zelfs een 360 gepopt worden. Direct daarop duiken ze weer de liften in voor nog een afdaling. Ook dr. Gear heeft de tijd van zijn leven. Het vonkje slaat over, de magie is er. Dit is een lekker board, dit is een heel lekker board, dit is....... Een nose press hier, een 180 daar en dan de poeder in. Een witte waas van opspattende sneeuw achterlatend. Mijn gejoel en stoke is tot in het volgende dal te horen. De Morris 157 blijkt in de poeder een eureka gevoel op te wekken. Het board ziet er een beetje vreemd uit, maar het rijdt o zo lekker.

Tijd om op zoek te gaan naar de grenzen. En die blijken er maar zeer beperkt te zijn. Goed, je gaat geen helling lang switch naar beneden rijden, maar voor de rest net zo goed als een normaal board en dan nog een stukje beter. Carven op de piste? Geen probleem. 180, 360? Geen probleem. Controle en strepen? Heel fijn. Poeder en nog eens poeder? Moet je dan echt niet wennen? Nee, door de neus zijn de boards vergevingsgezind en door het weglaten van de tail zinkt het board makkelijk de poeder in. Een board waar iedereen op weg kan, maar.... Wil je het maximale uit dit board halen dan rijd je het board actief. Als in diep door de knieen. Dan gaat er een wereld voor je open. Tijd om door te wisselen.

Maar het doorwisselen van de boards blijkt lastiger dan gedacht. Ook dr. Gear heeft moeite om na 3 afdalingen het board door te wisselen omdat de kans groot is dat er dan geen Morris meer klaar ligt. En dat blijkt terecht. De boards gaan van tester naar tester. Na 48 uur zeer intens testen volgt er discussie. Welke kern wordt het? 19 boarders hebben de Morris 157 getest waarvan 1 niet mee stemt vanwege een onvrijwillig vertrek naar het ziekenhuis vanwege een botsing met een skiër. Gek genoeg zijn we er allemaal snel uit. We blijken allemaal dezelfde voorkeur te hebben. Het wordt board 15c zoals de kern door Haas gedoopt is. Daarna volgt de vraag van Morris en Haas... 'wat mag zo'n board kosten?' Ook daarover is de groep het snel eens. Dit is van een kwaliteit die minimaal gelijk is aan die van de snowsurfers uit het verre oosten. Daar mag een flink prijskaartje aan hangen.

'Dat doen we dus niet', roept Morris. 'Haas, ik en Sander zijn hieraan begonnen omdat we vinden dat iedereen een hele goede snowsurfer verdient. 1000 euro is voor velen dan een stap te ver, hoe goed de materialen ook zijn. Maar we gaan niet bezuinigen op de materialen, we willen snijden in de kosten waar je in de sneeuw niets voor terug krijgt. Wij gaan geen flashy topsheet ontwerpen, hoeven ook geen dure tussenhandel en al helemaal geen ronkende marketingmachine. Dat scheelt een bak met geld. Wij willen proberen net onder de 600 euro te gaan zitten.'

Nu een maand later is hun site live en is de productie begonnen. Dit najaar landen de boards bij de eerste kopers op de mat. Bestel je nu en tussen 15 juli een board dan word je door de boys beloond met een korting van maar liefst 150 euro vanwege het vertrouwen dat jij in hen hebt. Mooi toch? Voor 449 euro heb je dan dit najaar een Morris 157 in huis. Dr. Gear heeft er direct een besteld, net als al die andere testers die begin mei in Engelberg door de poeder knalden. Het vuurtje brand weer bij dr. Gear en nog nooit heeft dr. Gear zo vurig uitgezien naar een nieuwe winter.

Hier kun je je Morris 157 bestellen

Wil je nu voordat je voor 15 juli een board besteld een Morris 157 in je handen gevoeld hebben? Dat kan... Morris, Haas en Sander en hebben een testexemplaar thuis liggen en die showen ze graag aan je zo schijnt. Oh ja, de korting geldt dus alleen voor de vroege boekers. 'Er volgt geen sale als de boards er eenmaal zijn'. aldus Haas. Dit leest dr. Gear op hun site

*Early Birds get 150 Euros pre-order Discount
The Morris 157 Signature will be ready for shipment this fall and for sure it’s gonna be sweet. By ordering in advance you not only guarantee yourself a fantastic snowsurfer, but we will give you also a huge early bird discount as a reward for the trust you put in us. The price as of november 1st 2017 will be € 599,00. The earlier you order, the bigger the discount.

• Order between May 21st and July 15th 2017 and you will get a € 150,00 discount
• Order between July 16th and September 15th and you will get a € 85,00 discount
• Order between September 16th and november 1st and you will get a € 50,00 discount