Tripreport Chamonix

• 

  Advanced
  pulverdude op 6 november 2017 · 17:03

  Voordat de site weer wordt overspoeld met nieuwe tripreports....hint hint 😉 hierbij nog een report van een trip in het afgelopen seizoen, als opwarmer voor het nieuwe seizoen. Ik was begonnen met het maken van een edit, maar pfff wat kost dat weer een hoop tijd…. dus die houden jullie nog tegoed. In dit report daarom alleen een aantal niet bewegende beelden.
  
  Het gaat om de Powderchase van februari 2017. Het is al weer een tijdje geleden maar veel is gelukkig blijven hangen in mijn geheugen dus kan ik er wel een verhaaltje van maken.
  
  Een paar dagen voor vertrek werd bekend gemaakt dat we naar Chamonix zouden gaan. Er werd nog wat geschoven in de deelnemerslijsten want een aantal Duitsers vonden Chamonix te ver rijden en waren afgehaakt . . .@jurriaanE, @jeroenvh, John en ik besluiten een dag eerder te vertrekken om lekker te kunnen inrijden. We checken om 2 uur s’nachts in het hotel waar we met de groep ook zullen verblijven en na een kort nachtje staan we vroeg bij de lift van Vallorcine. Daar beginnen we met wat pistes af te krassen, daarna een paar poederveldjes naast de pistes en vervolgens dalen we via de Combe de la Vormaine af naar Le Tour. Als uiteindelijk de Aiguillette sleper open gaat ligt er nog heerlijke poeder op ons te wachten. Ook het dichte en steile bos naar Vallorcine moest verkend worden. Kortom een heerlijke dag met prachtig weer en lekkere poeder.
  

  
  einde van de Combe de La Vormaine
  

  
  klooien in het bos
  

  
  

  
  wachten tot de lift gemaakt is en wij first tracks kunnen zetten
  

  
  
  ’s Avonds is er een meeting en wordt de definitieve groepsindeling gemaakt. Jeroen sluit aan bij de skiers only groep, Jurriaan en John gaan in de mix groep en ik bij de snowboard groep. De eerste dag staat weer in het teken van inrijden en kennis maken met elkaar en de gids. Het gebied Les Grand Montets wordt verkend. Veel onverspoorde poeder is er niet te vinden, het is vooral buckels rijden op de Glacier de la Pendant, de route Pendant en in de bossen op zoek naar die ene mooie doorgang (Couloir de la Jeureuma). Wat hebben we daar een tijd lopen verdoen 😞 Onze gids was niet zo goed bekend met het gebied en werd door een lokale gids telefonisch door het bos gedirigeerd en wij daar als makke schapen achteraan. Paar keer verkeerd gereden, weer keren of terug omhoog lopen :-/ Uiteindelijk vinden we een mooie doorgang maar ik heb geen idee dat het bewuste couloir was. Het was na het geklooi in het bos nog een enigszins aardige afdaling, over een hard en steil stuk met lawineresten. Aan het einde van dag besluiten we nog wat extra moeite te doen voor een onverspoord stuk, we lopen vanaf het topstation richting de Petit Aiguille Verte om een paar mooie sporen te trekken in de fluffy pow. Door een val op een ijzig stuk (gecamoufleerd door een laagje mooie poeder) verliest de gids één ski en gaat na lang zoeken verder op 1 ski en was daarop nog sneller in het dal dan wij . . . .
  

  
  prachtig uitzicht op o.a. de Dents du Midi
  

  
  gids Carlo wijst de weg
  

  
  

  
  op 1 ski gaat het ook
  
  Voor de tweede dag wordt besloten om naar de zuidkant van de Mont Blanc te gaan. Daar gaan we met de drie groepen naar Punta Helbronner. Wat een fantastisch uitzicht heb je vanaf dat topstation! We zijn naar de Col Oriental de Toule gelopen en vanaf daar met trap en ladder naar de instap van de route Ghiacciaio Toula. Maar omdat we niet de enige waren met dat idee hebben we enorm lang stil gestaan op de trap, en dat in een snijdende wind. De gevoelstemperatuur was rond de -20! Het laatste stuk moet je over een ladder afdalen, en de meesten deden dat aan touw. In het zekeren ging veel tijd zitten met als resultaat een file op de trap. Het uitzicht verzachtte het wachten enigszins. Eenmaal op de gletsjer ging het los. Een supermooie afdaling naar het middenstation! Daar aangekomen was het al best laat en kon je kiezen: bijkomen in het restaurant of als een speer nog een keer de route doen. Uiteraard koos ik voor het laatste. We hadden nu binnen 5 minuten de trap en ladder achter de kiezen. De tweede afdaling ging net zo lekker als de eerste maar het zicht was door de inkomende bewolking minder optimaal.
  

  
  

  
  

  
  file
  

  
  

  
  eindelijk los
  

  
  
  De afsluitende dag staat voor de snowboardgroep en de mix groep in het teken van de Vallée Blanche. De skiers only groep had die route al op de 1e dag gedaan en ging daarom naar Courmayeur met pro skiër Sandra Lahnsteiner. We waren die dag vroeg opgestaan om in te pakken, te ontbijten, auto in te pakken, uit te checken bij het hotel en klaar te staan bij de gondel. Helaas stond er een harde wind. Uiteindelijk na een paar bakkies koffie in het restaurantje bij de lift konden we toch naar boven. Eenmaal boven op de Aiguille du Midi konden we al snel ons klaar maken voor het spannende graadje. Aan het touw met de gids achteraan daalde we stapje voor stapje af naar een plek om ons snowboard onder te binden. De condities waren redelijk, het stuk boven de Refuge du Requin was steil en ijzig. Aan het einde van Mer de Glace moesten we nog een stukje omhoog lopen naar het hutje Les Rochers des Mottes om via een bospad af te dalen naar Chamonix. Ik vond het een indrukwekkende dag. Nog nooit had ik in zo’n imposante en hoogalpiene omgeving gesnowboard! Het gekronkel tussen de gletsjerspleten en over sneeuwbruggen was ook intens en spannend. De lange vlakke afdaling op het einde van de route was zelfs indrukwekkend omdat je tijdens het relaxt naar beneden glijden goed om je heen kan kijken.
  Toen de andere groep uit Courmayeur was teruggekeerd konden we ons omkleden, opfrissen, de auto inpakken en afscheid nemen van elkaar en Chamonix. De terugreis verliep soepel en midden in de nacht stonden we de auto weer uit te laden in ons platte landje.
  
  

  
  tijd om in te binden
  

  
  het spannende graadje
  

  
  

  
  

  
  

  
  

  
  onder geen beding mocht je gaan lopen met je board in je handen ivm sneeuwbruggen. . .
  

  Let the riding do the talking and you've said enough
• 

  Expert
  meteomorris op 6 november 2017 · 17:08

  Mooi report, maar dit......
  
  Er werd nog wat geschoven in de deelnemerslijsten want een aantal Duitsers vonden Chamonix te ver rijden en waren afgehaakt . . .pulverdude op 6 nov 2017 17:03
  
  .....dit snap ik niet helemaal.. Te ver?
  
  

  May the powder be with you.
• 

  Advanced
  pulverdude op 6 november 2017 · 17:13

  Ja, dat snap ik ook niet. Wij rijden vanuit Nederland toch wel standaard 1000 km of meer voor een paar dagen poederplezier. Een aantal Duitsers haakten af omdat ze liever naar gebieden rijden vlak over de grens in Vorarlberg of Tirol...meer als 3-4 uur rijden voor een weekend was teveel voor ze...

  Let the riding do the talking and you've said enough
• 

  Advanced
  EmileHendrix op 6 november 2017 · 20:22

  Nou! Mooi hoor, dank voor 't delen 😃

  Een kleine fantasie kan groter zijn dan de wereld.
• 

  Advanced
  Vinnie op 6 november 2017 · 20:37

  Lekker verhaal! Dat het maar een winter mag worden met veel mooie tripreports!
  
  

  Sharing Secrets, Sharing freedom!
• 

  Advanced
  Willem2k op 6 november 2017 · 20:49

  Lekker hoor!
  Kom maar door met die nieuwe winter. 😃

  Snowboarding without friends is not snowboarding.
• 

  Advanced
  Bart313 op 6 november 2017 · 22:59

  Wat moeten die Duitsers gebaald hebben?!? Dit terrein... adembenemend...Helaas neemt die file bovenaan de trap wel weer wat weg van dit gevoel, maar daar moeten we tegenwoordig mee dealen. De sport maakt progressie laten we maar zeggen.
• 

  Tourist
  JohnSon op 6 november 2017 · 23:04

  Hij was lekker "dude"
• 

  Beginner
  Marijnt op 7 november 2017 · 08:50

  Mooi report en prachtige foto's!

Reageer