Voordat de site weer wordt overspoeld met nieuwe tripreports....hint hint 😉 hierbij nog een report van een trip in het afgelopen seizoen, als opwarmer voor het nieuwe seizoen. Ik was begonnen met het maken van een edit, maar pfff wat kost dat weer een hoop tijd…. dus die houden jullie nog tegoed. In dit report daarom alleen een aantal niet bewegende beelden.
Het gaat om de Powderchase van februari 2017. Het is al weer een tijdje geleden maar veel is gelukkig blijven hangen in mijn geheugen dus kan ik er wel een verhaaltje van maken.
Een paar dagen voor vertrek werd bekend gemaakt dat we naar Chamonix zouden gaan. Er werd nog wat geschoven in de deelnemerslijsten want een aantal Duitsers vonden Chamonix te ver rijden en waren afgehaakt . . .@jurriaanE, @jeroenvh, John en ik besluiten een dag eerder te vertrekken om lekker te kunnen inrijden. We checken om 2 uur s’nachts in het hotel waar we met de groep ook zullen verblijven en na een kort nachtje staan we vroeg bij de lift van Vallorcine. Daar beginnen we met wat pistes af te krassen, daarna een paar poederveldjes naast de pistes en vervolgens dalen we via de Combe de la Vormaine af naar Le Tour. Als uiteindelijk de Aiguillette sleper open gaat ligt er nog heerlijke poeder op ons te wachten. Ook het dichte en steile bos naar Vallorcine moest verkend worden. Kortom een heerlijke dag met prachtig weer en lekkere poeder.
einde van de Combe de La Vormaine
klooien in het bos
wachten tot de lift gemaakt is en wij first tracks kunnen zetten
Voor de tweede dag wordt besloten om naar de zuidkant van de Mont Blanc te gaan. Daar gaan we met de drie groepen naar Punta Helbronner. Wat een fantastisch uitzicht heb je vanaf dat topstation! We zijn naar de Col Oriental de Toule gelopen en vanaf daar met trap en ladder naar de instap van de route Ghiacciaio Toula. Maar omdat we niet de enige waren met dat idee hebben we enorm lang stil gestaan op de trap, en dat in een snijdende wind. De gevoelstemperatuur was rond de -20! Het laatste stuk moet je over een ladder afdalen, en de meesten deden dat aan touw. In het zekeren ging veel tijd zitten met als resultaat een file op de trap. Het uitzicht verzachtte het wachten enigszins. Eenmaal op de gletsjer ging het los. Een supermooie afdaling naar het middenstation! Daar aangekomen was het al best laat en kon je kiezen: bijkomen in het restaurant of als een speer nog een keer de route doen. Uiteraard koos ik voor het laatste. We hadden nu binnen 5 minuten de trap en ladder achter de kiezen. De tweede afdaling ging net zo lekker als de eerste maar het zicht was door de inkomende bewolking minder optimaal.
file
eindelijk los
Er werd nog wat geschoven in de deelnemerslijsten want een aantal Duitsers vonden Chamonix te ver rijden en waren afgehaakt . . .pulverdude op 6 nov 2017 17:03
Ja, dat snap ik ook niet. Wij rijden vanuit Nederland toch wel standaard 1000 km of meer voor een paar dagen poederplezier. Een aantal Duitsers haakten af omdat ze liever naar gebieden rijden vlak over de grens in Vorarlberg of Tirol...meer als 3-4 uur rijden voor een weekend was teveel voor ze...
Let the riding do the talking and you've said enough
Wat moeten die Duitsers gebaald hebben?!? Dit terrein... adembenemend...Helaas neemt die file bovenaan de trap wel weer wat weg van dit gevoel, maar daar moeten we tegenwoordig mee dealen. De sport maakt progressie laten we maar zeggen.