De retour d'est: iedere freerider die wel eens midden in dit bijzondere fenomeen heeft gestaan spitst zijn oren bij het horen van deze woorden. De retour d'est kun je vertalen als heel veel (als in heeeeeeeeel, heeeeeeeeeel veeeeeeeeeel) sneeuw in heel weinig tijd op een hele specifieke locatie. En ook nu was het weer zover. Op de Frans Italiaanse grens tussen de Piemonte en de Queyras verdwenen de bergtoppen onder een heel dik pak sneeuw.
We wisten dat de retour d'est het liet dumpen op de Frans Italiaanse grens. Het sneeuwde als een malle op de bergen achter het skigebiedje van Abries. Maar toch, toen ik onder een waterig zonnetje in de auto stapte in Argentiere La Bessee (hemelsbreed amper 30 kilometer) vroeg ik me af hoe heftig het zou zijn. Want:
Maar we waren er nog niet: we reden door naar Le Roux en daar lag echt veel sneeuw. Maar het hield ook hier nog niet op. Want toen we naar de berg de L'Eypiol omhoog liepen, ons doel van van de dag, lag er alleen maar meer en meer sneeuw. De skistok van Sandra die op 1 meter 10 stond verdween bovenin het bos helemaal in de verse sneeuw.
Er lag niet alleen veel sneeuw. De sneeuw was ook nog eens absoluut geweldig. Dikke vederlichte poeder in het bos. Boven het bos was het wegens de wind en de steilte te gevaarlijk. Dus bleven we lekker in het bos en dat was absoluut geen straf. Condities waar je als freerider van droomt. Faceshot na faceshot. Puur genieten.
Een aanvaring met flinke lariksstronk zorgde wel bijna voor roet in het eten. Maar buiten het feit dat ik nu een compleet blauw onderbeen heb die die flink is opgezwollen valt de schade mee. Dat wordt morgen en overmorgen even rusten en wie weet kan ik eind van de week nog wat foto's maken van een mooie toerskitocht!
De L'Eypiol is een bergtop met een mooi lariksbos net achter het skigebied van Abries. In dit redelijke steile bos kon je vaak relatief veilig toerskiën: ook tijdens een hevige retour d'est. Net steil genoeg om vooruit te komen met meters sneeuw en tegelijkertijd bijna overal onder de 30°. Let wel op als je uit het bos klimt dan heb je eental vervelende kommetjes waar het net wat te steil is als de condities gespannen zijn. Ik raad je dus aan om in het bos te blijven. En dat is een Treerun made in heaven...