Terwijl het nieuws dat de skigebieden in Frankrijk het gehele seizoen dichtblijven nog nagalmd in de bergdalen trekt moeder natuur zich daar niets van aan. Deze week werden we in de Hautes Alpes getrakteerd op verse sneeuw met een perfecte timing. 's Nachts sneeuw en overdag zon, en dat nu al drie dagen achter elkaar. Droomcondities zolang je in weinig steile hellingen blijft want het lawinegevaar is zeer hoog!
Nadat het vrijdag de hele dag had gesneeuwd stond er voor zaterdagochtend een paar uur zon voorspeld. Dus om iets over zes (net na de Franse avondklok) reden we weg richting de Freissinieres vallei. Vrijwel meteen werden we door een norse (goes without saying) Franse agent aangehouden. “Jullie mogen niet door rijden”, “euhhh, wat?” "De weg is afgesloten van de Monte Carlo auto-rally'.
Dus maakten we rechtsomkeert en lieten we de beijsde bergwegen aan de autocoureurs. Plan twee was La Blanche boven het gesloten skigebied van Pelvoux. Vanuit het dorpje Puy Aillaud liepen we omhoog door 30 a 40 cm verse sneeuw.
Tijdens de weg omhoog, grotendeels door het gesloten skigebied, was het duidelijk dat de lawinecondities gespannen waren. De wind had keihard gewaaid en de sneeuwlaag brak bij het minste of geringste. Eenmaal boven in het gebied besloten wij om om de weinig steile hellingen van het skigebieden te blijven. En niet verder omhoog te lopen. De poeder was er, vooral onder de boomgrens, niet minder om. We zijn, om het goed te maken, maar een tweede keer omhoog gelopen. Boven de boomgrens was de sneeuw kapot gewaaid en levensgevaarlijk. Dat bleek ook wel, ik hoorde 's avonds van een bevriende bergredder van de CRS in Briançon dat ze te hulp zijn geschoten bij maar liefst 5 lawines. De meeste skiërs kwamen met de schrik vrij, maar drie toerders moesten naar het ziekenhuis van Briançon gevlogen worden met botbreuken of andere blessures.
Om een uur of twaalf was ik op zaterdag weer thuis, de hemel trok dicht en het begon te sneeuwen. Dat betekende dat ik op zondag weer op de ski's stapte. Geen ruige hellingen of steile wanden, want het lawinegevaar was natuurlijk nog steeds zeer hoog. Dus besloten we dit keer naar de toerskiklassieker van Tête des Raisins boven Freissinieres te gaan. Op zaterdag kon er vanwege de gesloten wegen niet op geskied zijn. Dus de kans op first tracks was zeer groot. Er was meer sneeuw gevallen dan ik had verwacht. We liepen door 25-30 cm verse sneeuw omhoog.
Tijdens het omhoog lopen deden wij er alles aan om niet op de 30° te komen. Want we voelden aan alles dat de sneeuwcondities weer erg gespannen waren. Maar ook vandaag gold het dat het geen straf was om op weinig steil terrein te blijven. We vonden geweldige sneeuw en dat onder een heerlijk zonnetje. De Tête de Raisins is niet voor niets een echte klassieker, dat bleek ook vandaag weer, toen wij naar beneden skieden zagen we zeker zo'n veertig skiërs en boarders omhoog lopen. het is dit seizoen te merken dat de skiliften gesloten zijn, veel mensen hebben de toerski's onder geklikt. De roep van de sneeuw is gewoon te sterk. Ik ben benieuwd hoeveel hier volgend jaar als de liften weer open zijn nog steeds de toerski's zullen pakken.
Nu ik dit tik komen de eerste wolken het dal ingedreven, en als het goed is gaat het vanavond weer sneeuwen. Dan zit er morgen natuurlijk niets anders op, om weer een mooie berg op te toeren...