PA#15 kwam op de kaarten. Na warmer lenteweer was er opnieuw koudere poeder voorspeld, maar geen van mijn poedermakkers kon zich vrijmaken 😩. Vrijdagnacht nog liggen tobben en twijfelen of ik nog eens alleen zou vertrekken. Maar toen ‘s ochtends onze Verdi mij kwispelend kwam begroeten wist ik het meteen.
Verdi Verdi kom je mee?
Verdi was al enkele skitour testjes in Ovifat
https://wepowder.com/nl/weblog/2023/11/30/toerskien-freeriden-in-de-ardennen en Livigno “super enthousiast” geweest en gaf de indruk van wel wat hoogtemeters aan te kunnen. Hij is bovendien gek van poeder en zolang het niet te diep is huppelt hij vrolijk mee. Een bestemming met niet meer dan 20cm vers en softere noordhellingen boven de 2000m, zouden ons het meeste plezier doen….
De keuze viel op de hellingen tussen Ochsengarten en Kuhtai. De Wetterkreuzkögel 2591m zou het eerste doel worden.
Vanochtend op de parking aan de voet van de beklimming waren we niet alleen en bleek skitouren met een hond aan de flexi leiband tussen andere skitoerders, zigzag doorheen een steil bos geen gemakkelijke opgave. Het was bovendien nog redelijk ijzig, mijn messen heb ik niet durven gebruiken met de hond vlakbij, maar eenmaal boven de boomgrens werd het vlakker en een stuk comfortabeler voor ons beide.
Verder een redelijk softe tour, duidelijk populair bij de lokale vrouwelijke populatie en dankzij Verdi’s hoge aaibaarheid kregen we heel wat meer aandacht dan ik gewend was😊. De laatste meters tot de top ging wat steiler en meer aarzelend, maar een aplausje voor Verdi 👏, 850hgtm is niet niks
Eerste meters gas geven!
Ik keek al uit naar de poederafdaling en verwachtte wel wat gesukkel met Verdi die vaak voor mijn ski’s loopt. De eerste meters gas geven zodat hij achterop komt bleek het beste te gaan. Hij kreeg zowaar een schattig poederbaartje😂.
Toch had het bij momenten wel wat lastig met de diepere poeder op het bovenste gedeelte, maar bleek toch pienter genoeg om af en toe over het stijgspoor naar beneden te lopen. Ik hoop dat enkele toerders die naar boven kwamen niet te hard verschoten zijn van onze aanstormende Verdi🫣.
Na veelvuldige stops om Verdi terug wat op adem te laten komen, toch vlotjes zonder kleerscheuren beneden geraakt.
Verdi was deze namiddag overduidelijk heel voldaan:
Skitourdag 2
Vandaag gekozen voor een skitour naar het Wörgetalsattel.
Een noordhelling op 2600m die ondanks de voorspelde warme föhn nog in de poeder zou moeten liggen.
Wel wat steiler dan de helling van gisteren en benieuwd hoe Verdi het er vanaf zou brengen.
De 900hgtm tot op het zadel gingen prima, wederom een applaus en deze keer een worstje voor Verdi. Was het dankzij dat worstje of door de ervaring van gisteren? Verdi was bijna niet te houden om aan de poederafdaling te beginnen. 😀
Wow, wow Verdi, je had hem moeten zien toen hij zich in de valllijn lanceerde. Die steilere poederhelling ging hem duidelijk beter af dan de minder steile. De andere toerders zagen hem vol bewondering voorbij springen👍.
Verdi fier op zijn gesprongen spoor quasi recht naar beneden:
En opnieuw super voldaan:
Reacties
Genieten, dit!
Sweet memories aan Scratch https://www.wintersport.nl/weblog/bericht/341801/in-memoriam-scratch-mijn-poederhond
Super!
sorry @popski ik heb het idee dat er een diepere lading achter dit bericht zit
tot snel & geniet ervan!
sloft weer naar keyboard;)
Prachtig!Goe Verdi! :-) Ik jaloers :-)
Tot snel en de groeten daar!
Wat prachtig zeg om dit te lezen! Hoe mooi is dat om je maatje zo mee te nemen :)
Mooi dit. Gewoon naar Oostenrijk rijden om de hond uit te laten!
Geweldig man! Wij touren ook met onze Border Collie. Inderdaad veel bekijks en die honden leren vanzelf hoe ze een beetje efficient door de poeder (of juist niet) navigeren!