Meestal breng ik mijn winters door in de Alpen, waar ik de hellingen afdaal voor dikke poedersneeuw, enkele toppen beklim, en als het warmer wordt, oefen ik trucjes in het park. Ondersteund door Penguin Powderwear, besloot ik deze winter de sneeuw achterna te gaan naar de andere kant van de wereld: Japan.
In januari arriveerde ik in Japan. De cultuur, het eten en de temperatuurverandering na mijn surfmaanden in Australië maakten me enthousiast om dit nieuwe land te verkennen. Mijn maatje Simon, die mijn liefde voor snowboarden deelt, was er al om me rond te leiden.
Op mijn allereerste dag in Hokkaido deden we een ‘makkelijke’ tocht naar de top van Mount Shiribetsu (1.107 m) nabij het Rusutsu-resort. Ondanks mijn eerste dag terug op de splitboard, de sneeuw en de wind, bereikten we de top in een goed tempo. Gelukkig was ik goed uitgerust met de Penguin Powderwear Merino baselayers, isolatiejas en de Dermizax Shell Jacket en Pants, dus ik had het nooit koud in deze Japanse omstandigheden. Terwijl we probeerden de juiste ingang voor de afdaling te vinden, verdwaalden we door het slechte zicht en belandden we op een andere helling dan we in gedachten hadden om af te snowboarden. Gelukkig was liften terug naar de auto gemakkelijk dankzij de supervriendelijke Japanse lokale bevolking!
De volgende dagen spendeerden we aan het ‘shredden’ in de resorts van Niseko United. De geruchten over de poedersneeuw van Japan waren waar; het is behoorlijk episch. Of het nu ging om boomafdalingen of het beklimmen van de top (1.308 m), de opties leken eindeloos. Met het oog op de weersvoorspelling merkten we meer sneeuw op ten noorden van Niseko, dus waagden we ons naar Kiroro, een familieresort met ongerepte poedervelden. Met slechts één lange gondelrit omhoog was er een brede helling die eindigde in een kleine kloof die je helemaal terugbracht naar de pistes. Bij elke afdaling vonden we een vers onaangeroerd poederveld, met kniediepe sneeuw. Een goede dag in een minder druk resort!
Nog steeds nadenkend over onze gemiste afdaling op Mount Shiribetsu, besloten Simon en ik om het nog eens te proberen. We deden eerst wat opwarmrondes aan de westkant van het Rusutsu-gebied. Het weer was perfect, en met bijna niemand anders genoten we van een paar echt goede off-piste afdalingen. Na een snelle lunch in een Japanse supermarkt besloten we met de tour te beginnen. We kenden de route en na een uur langs de windlip op de bergkam te hebben getourd, daalden we af het bos in toen het steiler werd. Er was bijna geen wind en dit keer konden we echt genieten van de prachtige omgeving. Met slechts ons tweeën op de berg en slechts twee andere sporen gespot op de helling die we volgden, wisten we dat het de moeite waard zou zijn.
Toen we na 2,5 uur de top bereikten, was het 4 uur en bereidde de zon zich voor om onder te gaan. Het gouden licht verlichtte de berg en de omgeving, wat een magische sfeer gaf aan het moment. We tuurden naar de horizon en zagen een heldere oranje oceaan, volledig verlicht door het laatste uur van de ondergaande zon. Ik had de eer om als eerste te beginnen en maakte enkele goede grote bochten. De sneeuw was zacht en voor de omstandigheden en het gebrek aan sneeuw de afgelopen dagen was het beter dan we hadden verwacht. We snowboardden naar beneden en eindigden precies waar we van plan waren te eindigen: vlakbij de parkeerplaats waar we onze auto hadden geparkeerd. Deze keer hoefden we niet te liften om terug te komen.
Terwijl we vanuit de auto terugkeken op onze sporen, overspoelde een gevoel van voldoening ons. Weer een epische dag in de Japanse bergen, en onze grijnzen zeiden alles.
Frenneke Blokker
Penguin Powderwear-ambassadeur Foto’s door @simonelings
Je hebt zojuist een advertorial gelezen. Dat betekent dat een partner ruimte inkoopt om zijn boodschap over te brengen. De redactie heeft hier geen invloed op. Dat betekent niet dat een advertorial geen interessante informatie bevat, maar houd wel in je achterhoofd dat het eigenlijk een advertentie is. Daar ontvangen we dan ook een bedrag voor. » Lees meer