Tripreport PA #7.5 - Hele diepe poeder in de Pyreneeën
En toen schreef @meteomorris:
“Tegelijkertijd heeft er zich een eens in de 20 jaar storm ontwikkeld ten oosten van Spanje met heel veel sneeuw voor de centrale en oostelijke Pyreneeën. Tijd voor een nieuwe horizon?”
Ja dus! Dit willen we meemaken! De Pyreneeën stond sowieso al op onze bucketlist en het weerbericht van Morris betekende dat het moment om af te strepen was aangebroken. Hier gaan we niet nog eens 20 jaar op wachten.
We zagen’m al een paar dagen aankomen, de WePowder forecast geeft dan wel geen sneeuwval aan voor gebieden in de Pyreneeën maar als je wat uitzoomde toonde de sneeuwkaart heerlijke kleuren in de oostelijke Pyreneeën. En ook de lijnen in het ensemble waren het goed met elkaar eens een klommen tot een ongelooflijke hoogte.
In onze appgroep met @pulverdude, @kirreblom en @blompowder begonnen de plannen al te ontstaan; wordt het Spanje, Andorra of Frankrijk, gaan we naar de kern, of toch mishouden? En zitten we straks aan de Crème Brûlée of de Crema Catalana?
Snel werden de agenda’s leeg geveegd, afspraken omgeboekt en de kapper gecanceld; Lets go!! woensdag middag om half 3 rijden we weg, en vinden we bijna ons eerste Waterloo bijna op de Boulevard Périphérique rond Parijs! Wat een ellende om hier rond de klok van 19u door te komen... we verliezen een bak met tijd en passen ons oorspronkelijke plan om ergens te overnachten aan en besluiten de nacht maar door te rijden.....
Tot Toulouse blijven we discussiëren of we voor oostelijk moeten kiezen en in de kern storm uitkomen of toch meer voor west moeten kiezen en daarmee minder sneeuw maar meer kans op open gebieden hebben. Vlak voor Toulouse zijn we er uit, we gaan voor de kern, want we willen toch vooral ook de dikke bakken met sneeuw meemaken. We sturen aan op Formiguères dat op woensdag ook open was en hopen dat les Angles misschien ook wel open gaat... beide gebieden hebben mellow terrein met veel bomen, grote kans dat we dan met lawinegevaar 4 hier toch poeder kunnen rijden.
Donderdag morgen om 5:15u parkeren we de auto voor de bakker in Formiguères, en doen allemaal onze ogen nog even dicht na een enerverend laatste stuk van de reis. Het regende keihard en de wegen werden overspoeld door massa’s water. Niet normaal gewoon. Zelfs Google maps waarschuwde hiervoor en het was niet voor niets. We vonden bijna ons tweede Waterloo door grote stenen die over de weg waren gespoeld en waarvan er eentje zo nodig de bodemplaat van de auto stevig onder handen moesten nemen.
Toen we om half 8 bij de bakker een paar zalige croissants en een espresso scoorden kregen we te horen dat mogelijk les Angles open zou gaan, en dat in Formiguères misschien alleen de onderste sleeplift open zou zijn. We kiezen voor les Angles en rijden naar de Gondel. De liften draaien nog niet en de pisteurs lopen zenuwachtig rond, er was iets met elektriciteits-problemen door de storm maar ze konden bevestigden dat ze zo open zouden gaan en dat de rest van het gebied gedurende de dag meer een meer open zou gaan. Snel kopen we passen, kleden ons om, en sluiten we aan bij de rij voor de lift waar de nodige locals stoked staan te wachten tot de lift open gaat. We doen een piepercheck en wachten tot we dan eindelijk de lift in mogen....
Yes! Eindelijk gaat de lift draaien en mogen we naar boven. Onderaan zie je vanuit de lift duidelijke tekenen van de regen maar hoger wordt de sneeuw meer en meer, bovenaan zien de bomen er uit als ghosttrees in Finland, diep verzopen in de sneeuw! Wat indrukwekkend mooi!
Les Angles delivers... wat heeft Gloria huisgehouden en deze regio volgepompt met sneeuw en wat ziet het er hierdoor machtig mooi uit. Er is meer dan anderhalve meter sneeuw in 48u gevallen. Als de zon doorkomt levert dit helemaal sprookjesachtige plaatjes op.
We rijden vooral lekkere poeder in de bovenste zone van het gebied, de regen heeft zeker z’n sporen achter gelaten onderin. Gelukkig gaat later op de dag een sleeplift hoger in het gebied open en dit levert nog een aantal heerlijke runs op door een verzopen bos en een een ongeprepareerde piste.
Hieronder zeggen beelden meer dan woorden 😉
Aan het einde van de dag boeken we een hotel in Font Romeu waar we de dag afsluiten in een heerlijk bubbelbad met uitzicht op de Pyreneeën en een prima restaurant met goed eten en prima bier.
Instagram is your friend hebben we ontdekt deze trip. Het helpt om skigebieden te volgen voor actuele info (sneller en beter dan de de website) en de # van een skigebied laat ook snel zien wat de situatie is, hoeveel sneeuw er is gevallen, of er geskied wordt... ons leverde dit op dat we wisten dat Porte Puymorens donderdag dicht was, en ook dat ze vrijdag open gingen... Morris had in die zin in zn weerbericht zeker gelijk, de kleine gebieden in het oosten hebben moeite om snel open te gaan. We hebben zeker geluk gehad wat dat betreft.
dit betekende dus first tracks, en daarnaast lag dit gebied op de route naar Andorra (gevalletje als je er toch bent) en ging tot ca 2500 meter, dus meer hoogte en meer kans op fluffy poeder.
Vrijdag morgen rijden we dus door naar Porte Puymorens. We genieten van een mooie rit en van een prachtige zonsopgang en wolken boven het dal en pakken een fotomomentje.
Porte Puymorens is spot on! Bluebird on a Friday! Het is een fijn gebied, niet te druk, noordhellingen en heeft bijna alle liften open. Daarnaast zien we het effect van een heldere koude nacht. Zoals Morris al aangaf in zn weerbericht heeft de uitstraling ervoor gezorgd dat de sneeuw heerlijk fluffy is geworden.
Onder de Télésiège du Planeil vinden we links en rechts heerlijke Pyreneeën poeder! Hier kwamen we voor! We rijden heerlijke runs in diepe poeder door zwaar ondergesneeuwde bomen, diepe poeder zoals het hoort!
Wepowder delivers, de Pyreneeën delivers! Yes! Wat een topdag beleven we in Porte Puymorens. Dit is er weer eentje die we niet snel gaan vergeten.
Aan het eind van de dag rijden we door naar Andorra. Nu we toch in deze regio zijn willen we ook hier een kijkje nemen. We vinden via booking een super leuk hotelletje in Meritxell en genieten hier na van een topdag met een heerlijk etentje bij restaurant Borda L' Era Del Rossell met zalige locale gerechten.
Onder het genot van een goede fles wijn besluiten om de volgende dag nog te gaan skiën in het skiegebied van Grandvalira en daarna in de auto te stappen om een eerste etappe richting huis te rijden. Na een overnachting in Brive la Gailarde zijn we zondag in de de loop van de dag weer thuis.
Conclusie; Gloria delivered, wepowder delivered, de Pyreneeën delivered... Het avontuur zat deze keer niet alleen in veel sneeuw, maar ook het ontdekken van de Pyreneeën. weer een top trip in de pocket dus! Hiervoor dus ook weer veel dank voor @meteomorris voor je tips en weerbericht.
ps. we hopen dat dit tripreport jullie inspireert om ook je avonturen te delen...#wepowder #weshare 😉
*Nachricht bearbeitet durch Kendo op 29 Jan 2020 22:46
“Ein Brett macht Spaß. Zwei Bretter machen doppelt so viel Spaß”