[flickr-photo:id=3365883030,size=s]Het was ergens in oktober…’Zullen we nog wat gaafs doen voor iedereen die de wePowder guide gekocht heeft? Ja, cool…maar wat dan? Nou, als we nou eens een helitrip verloten?’ Drie gezichten beginnen een grote glimlach te vertonen. Met de chopper omhoog. Het is voor veel skiërs en boarders toch een beetje het ultieme gevoel. Eind februari, begin maart werd de winnaar bekend gemaakt. Tele-addict was de gelukkige winnaar. Maandag 16 maart was het zo ver. Let the bird fly!
[b]BOHAG[/b]
[flickr-photo:id=3365059855,size=m]Naast Tele-addict zijn wePowder leden van het eerste uur Pollux en Dexter van de partij om deze memorabele dag vast te leggen op de gevoelige plaat. Iedereen zit stoked aan het ontbijt in hotel ‘Sherlock Holmes’ (ik was blij dat ik het kon vinden) in Meiringen in het Zwitserse Berner Oberland. ‘Dude, we gaan zo met de chopper omhoog! Hoe vet is dat!’ Nadat iedereen zich heeft volgestouwd met bananen, cruesli en Zwitserse kazen ontmoeten we gids [url=http://www.mountainguide.nl]Michiel Engelsman[/url] in de lobby van het hotel. Na een korte kennismaking stappen we in de auto en rijden we naar de basis van BOHAG, de Berner Oberländer Helikopter AG. Het weer had niet veel beter gekund. Vrijwel windstil en strak blauwe lucht. Alleen de temperatuur baart me zorgen. Het lijkt of de lente al gestart is in Meiringen en de angst heerst onder de crew of we nog wel verse sneeuw gaan vinden. Nou ja, dat gaan we snel genoeg merken! Game on!
[b]Backside Titlis[/b]
[flickr-photo:id=3365061037,size=m]Eerst even een korte safety-briefing. Lawinegevaar twee, dus dat is in ieder geval lekker meegenomen. Desondanks worden de ABS rugzakken omgesnoerd. We stappen in en zien de piloot de knoppen omzetten. Langzaam gaan de rotoren sneller draaien. Het geluid klinkt als muziek in de oren. Whoem, whoem, whoem, steeds sneller en sneller. Kunnen die mondhoeken nog verder omhoog? Jihaa, we zijn los. We vliegen het dal door en zien de overweldigende bergwereld van het Berner Oberland aan ons voorbij gaan. We worden op ongeveer 3000 meter afgezet op een top met uitzicht op de achterkant van de Titlis, de hoogste top van het skigebied van Engelberg. Wanneer de chopper weg vliegt overheerst de volledige stilte. It’s good to be a skier!
[b]Poedersneeuw[/b]
[flickr-photo:id=3365882102,size=m]Rijden op een gletscher vergt net even wat meer concentratie en veiligheidsaspecten dan in normaal terrein. Michiel loodst ons veilig langs de spleten in de sneeuw en laat ons het gas opentrekken op het terrein waar dit kan. De sneeuw is nog opvallend goed. Niet de kniediepe poeder waar je op hoopt, maar lekker los en prima te skiën. En hoe relaxed is het dat je aan het eind van de run in de chopper kunt stappen en vijf minuten later gewoon weer boven staat? Sommige tourskiërs lopen twee dagen om op een bepaalde top te komen en wij zijn er sneller dan dat ze hun vellen onder de ski’s gedaan hebben! Een absolute luxe!
[b]Genoeg gepraat, check de foto’s[/b]
[flickr-photo:id=3365060361,size=m]Na een absolute topdag zitten we op het terras ergens in Meiringen aan het welverdiende biertje. Sommige dagen zijn moeilijk in woorden uit te drukken en dit was er één van. De foto’s zeggen denk ik genoeg en binnenkort kan je een reportage met bewegend beeld verwachten. In ieder geval absoluut voor herhaling vatbaar!