Niels is op zoek naar zijn perfecte freerideplankje
[b]Heeft Niels zijn favoriete poedertrip-plankje gevonden? Een board dat het doet onder de meeste omstandigheden. In het kader van poedertrip special. Wat is jouw ideale poedertrip-plankje? En waarom?[/b]
De verwachtingen zijn hooggespannen! Over de Sick Stick is veel geschreven, niet in de laatste plaats op wePowder. Ook ik verwacht veel van de Sick Stick. Een groot deel van mijn wensen zouden immers samen moeten komen in deze plank. Al voordat mijn bindingen erop zitten maakt de Sick Stick indruk. De graphics zien er tof uit, een goede mix tussen het klassieke hout en modern artwork, dat mag ik wel. Ingestrapt in de sneeuw voel ik direct hoe slap de plank eigenlijk is, met name tussen de bindingen, ik kan hem bijna dubbelvouwen! Zou die niet al gebroken zijn, ergens binnenin ofzow?
[b]Glijden & piste[/b]
Zodra ik begin met glijden merk ik echter niets meer van die ogenschijnlijk slappe bak. De eerste paar honderd meter zijn op de piste. Daar zijn we direct vrienden. De Sick Stick geeft me het gevoel van een parktwin. Qua wendbaarheid, speelsheid, pop e.d. doet de Sick Stick zeker niet onder voor mijn DH en toch voelt hij op snelheid stabiel aan. Heerlijk!
[b]Poederrr[/b]
Al snel duiken de Sick Stick en ik de poeder in. We beginnen de dag met een couloir. Helaas is het zicht niet helemaal super, dus ik kan 'm niet vol gas naar beneden blazen. Desondanks trap ik 'm behoorlijk op z'n staart. De Sickstick blijft stabiel op snelheid, zelfs als ik een kleine drop rijdt en die op een onvoorzien slecht stuk land, herstelt hij zich snel en makkelijk.
Helaas heb ik niet dusdanig gas kunnen geven om te voelen of hij ook een mooie gecontroleerde kick terug geeft als ik een bocht op hoge snelheid met veel kracht inzet. Wel heb ik fantastisch gereden op die tail, yep die tail, die is GEWELDIG! Bochten, strepen, whatever, alles rijdt heerlijk makkelijk, soepel en hard op die tail, op en top speelsheid! En ondanks al die speelsheid is stabiliteit geen enkel probleem.
[b]Drijfvermogen[/b]
De Sick Stick baant zich een prima weg door de poeder, maar heeft niet het drijfvermogen van de grote jongens. Ik ben 72 kg en rijdt de 1m60, wat ik een prima combinatie vind, maar ik merk wel dat er snelheid nodig is om de plank boven water te houden. Da's niet erg, zonder snelheid valt er immers niets te spelen. De verhoudingen tussen het voorste en achterste been zijn ook zeker geen 50-50, maar het is wel stukken beter dan andere planken met dit speelse twin-gevoel. Ondanks dat ik dit seizoen nog maar 15 a 20 sneeuwdagen in de benen heb, kan het achterste been het prima aan.
[b]Bomen[/b]
Het couloir eindigt in een traverse die ons naar een bos lijdt. De traverse gaat prima, weinig bijzonderheden hier. Maar in het bos komt de Sick Stick pas echt tot zijn recht! Het terrein is een mix van bomen, smalle passages, (ijzige) buckels, pillows, poeder en een riviertje, zonder problemen en op hoog tempo stuur ik de Sick Stick hier doorheen.
De vorige dag kon ik op dit stuk met de Furlan het tempo van de groep prima bijhouden, vandaag op de Sick Stick ga ik echt veel harder! Als in de films stuiter ik van pillow naar pillow en als zo'n pillow toch een ijzige buckel blijkt te zijn is dat voor de Sick Stick geen enkel probleem. Als ik met hoge snelheid op buckelpillow nummer 4 af stuiter en uit balans raak, maak ik me klaar voor een harde crash, maar juist dan is het wederom die fantastische tail die wonderen doet. Als vanzelf rijdt ik nummer 4 op die tail, ben weer in balans en rijdt de lijn keurig uit. Okay, okay, wellicht overdrijf ik in mijn enthousiasme wat omdat die afdaling toch wel gewoon heel dik was....maar feit blijft dat de Sick Stick heerlijk speels door technisch terrein rijdt en veel ruimte laat om lekker te spelen.
[b]Big Mountain[/b]
Helaas kon ik die dag geen grote wanden op hoge snelheid rijden. Het echte gedrag in serieus terrein heb ik dus nog niet kunnen testen. De vraag is of je daarvoor een Sick Stick wilt, maar ik ben wel benieuwd. Graag zou ik hem nog eens meenemen!
[b]Overall[/b]
De Sick Stick is een fantastische plank. Overal waar speels gereden kan worden is de Sick Stick op zijn plaats, ook als dat gepaard gaat met hoge snelheid! Hele diepe pof is wellicht wat veel van het goede maar tot 50 a 60 cm is het drijfvermogen meer dan voldoende. Technische bomen of open terrein maakt de Sick Stick weinig uit. Op serieuze hellingen zou ik wellicht een ander board kiezen, maar wie wil er nog serieuze hellingen rijden als hij Bos, Poeder en een Sick Stick heeft?
Volgens mij is het wel duidelijk, ik werd onwijs vrolijk van de Sick Stick. De eerste plank die ik getest heb waar ik dusdanig enthousiast over ben dat hij zo m'n quiver in mag!
+ Speels, wendbaar en ongecompliceerd
+ Stabiel
+ 100% true twin gevoel
+ Die TAIL
- Wellicht te weinig inhoud voor big mountain
- Beperkt drijfvermogen
[i]Wil je ook eens een Sick Stick rijden? Je eigen mening vormen? De Salomon SickStick 160 cm is te testen via [url=http://www.wepowder.com/labs/9]wePowder Labs[/url]. Ben je promember op wePowder dan kun je gratis het board testen. Het board staat in de Labs Locatie bij [url=http://www.mkskiservice.nl/]ML Skiservice[/url][/i]
[b]De Sick Stick is zo'n succes dat deze zo goed als is uitverkocht in Nederland. [url=http://www.sportieftilburg.nl/]Sportief in Tilburg[/url] heeft (op het moment van schrijven) nog een 160 cm op voorraad. [url=http://www.snowcountry.nl/salomon-snowboard-sick-stick.html]Snowcountry.nl[/url] heeft nog een 156 cm op voorraad.[/b]