Ervaringen uit de sneeuw…
Steven was zo vriendelijk na een wat directe vraag van mijn kant de Bendy Wendy’s mee te geven aan Meteo Morris om tijdens de SSC Lawine cursussen in Davos te testen. Voorwaarde was een review, iets wat we met plezier doen al is het wat laat. Bart, Doov en SPAM hadden de eer en hebben genoten. Steven heeft met deze set ski’s met karakter gemaakt. Zeker geen allemansvriend maar wel enorm veelzijdig en als je het er maar instopt dan komt het er uit!
[b]Review Bendy Wendy’s door SPAM:[/b]
Ik had de eer ze dag 1 te testen, de dag dat de hele groep van Lawine 1 (en ook de groep Lawine 2 trouwens) van de berg werd gedirigeerd vanwege een white-out. Mijn ervaring is lichtelijk gekleurd door deze weersgesteldheid. Het was dag 1 voor mij, slechte condities (geen zicht en sneeuwjachten). Ik heb eigenlijk de hele tijd met de rem er op geskied en heb daardoor waarschijnlijk niet de sweetspot kunnen vinden. Ik was continu op zoek naar de juiste positie op de ski. Met de HellBents weet je dat je strak in het midden moet blijven en de verwachting was dat de Wendy’s het zouden kunnen waarderen dat ze op de eindfase van de bocht flink vanuit de tail druk zouden krijgen. Ik heb dat echter weinig mee gemaakt. Ik heb wel een aantal erg fijne momenten beleefd toen ik de radius ontdekte. Ooit een palenramskietje van 125 mm tegengekomen? Nee zoek dan niet verder. Naast de lange bochten kun je Wendy prima op de millimeter omzetten. Heel veelzijdig dus. Voor de backcountry is ook de gedemptheid erg fijn. Je hoeft niet van elk sneeuwvlokje te weten dat hij onder je ski is doorgegleden.
O ja qua profiel kun je mij neerzetten bij de beginnende freeriders die alles nog kunnen verbeteren en nog echt zoeken naar het juiste materiaal en techniek. Kom van de Allmountains via de K2 Seth Vicious naar de HellBents. Beide laatste heb ik gehouden en zijn me lief:-) Halverwege de afgelopen week ben ik van HB overgestapt op de SV vanwege de afname van de verse sneeuw. Ik had graag de BW nog een dag getest alleen was dat met name verspoord terrein geweest en piste en dat had weinig toegevoegd. Had ze graag nog in dikke peuf willen meenemen alleen Davos was niet echt gezegend deze keer
[b]Review Bendy Wendy’s door Doov[/b]
Tijdens lawine 1 van het SSC heb ik dag twee op de BendyWendy´s geskied. De dag begint met veel bekijks in de lift. Breed, lang en een hele vette topsheet. Eerst een stukje inskiën op de piste om warm te worden ( voor zover dat gaat bij min 17 !). De ski´s voelen al snel vertrouwd aan en blijken ondanks de breedte toch nog gemakkelijk van kant te wisselen. Daarna gaan we de piste af en de poeder in. Ik hou van grote lijnen op tempo en deze ski kennelijk ook. We matchen dus. Op de ijzige smalle piste terug naar het hotel heb ik een hele kluif aan deze ski´s. Kennelijk zijn deze omstandigheden niet haar cup of tea. Aan het einde van de dag had ik wel enorm stijve kuiten, mogelijk veroorzaakt doordat ik te veel achterop heb gestaan. Deze ski laat dat in tegenstelling tot mijn HellBents toe. De volgende keer toch maar wat meer naar voren leunen. De volgende keer? Wat mij betreft wel, want deze kennismaking smaakt naar meer!
[b]Review Bendy Wendy’s door Bart[/b]
“Op dag drie van de lawine I cursus in Davos ben ik op de Bendy Wendy’s op pad gegaan. Sinds eind jaren 90 ski ik op reuzenslalom ski’s die sinds kort voor het normale werk zijn vervangen door Stöckli Stormrider XL uit 2002; stabiliteit op hogere snelheden op de piste en in verspoord terein naast of op de piste ben ik gewend. Voor offpiste gebruik ik nu Black Diamonds Zealot uit het vorige seizoen. Een ski met rocker heb ik nooit eerder op gestaan en de eerste vijf bochten op de piste naar de lift gaan dan ook heel onwennig en stond achterop. Maar na die bochten heb ik mezelf meer naar voren gedwongen en was verbaasd over de wendbaarheid van de Bendy Wendy’s; super stabiel en kortere bochten dan ik gewend ben op de reuzenslalom ski’s of Stormriders. Ongelooflijk.
Tijdens de dag zijn we via de noord(west)zijde van de Weissfluh gipfel afgedaald. De helling op de Weissfluh was flink verspoord (maar nog wel poeder); hierin vond ik de Bendy Wendy’s wat tegenvallen; ik miste de stabiliteit van de Stöckli en kwam dan ook voor mijn gevoel soms wat ongecontroleerd naar beneden. Wat verder naar beneden kwamen we nog wat onverspoorde poedervelden tegen. Kost geen enkele moeite om boven te blijven (onderkrijgen lukt gewoon niet) en de bochten gaan als vanzelf. GEWELDIG, wat een superski´s voor in de pow!!!”