Het is even geleden dat ik een blog heb gepost en dat terwijl we de afgelopen dagen met cumulatief 1,5 meter sneeuw zijn bestookt. Die stilte kwam niet doordat ik te druk bezig was met poederen, maar door een heel lullig ongeval(letje)... Vorige week maandag was het bij ons in Ischgl nogal wat aan de warme kant. Na een goede dag lesgeven ging ik samen met een collega nog wat techniek trainen. Door de warmte was de sneeuw echter zo zwaar geworden dat je bij elke foute beweging bijna met je snufferd op de grond lag. Lichtelijk overmoedig door de super dagen ervoor trok ik me daar net even te weinig van aan. Bij een sprongetje van offpiste naar onpiste hapte mijn ski en voor ik het wist kon ik van dichtbij bekijken hoe nat de poeder van de afgelopen wel niet geworden was... Uitkomst: Hersenschudding, minimaal 5 dagen rust en een hele berg frustratie.
Het bovenstaande is allemaal op een maandag middag gebeurd. Goed, dinsdag ochtend. Bluebird en natte sneeuw. Prima! Lekker uitzieken op een balkonnetje. Ik was er eerlijk gezegd vanuit gegaan dat mijn koppijn wel in 2 dagen weer weg zou zijn en met de dump in het vooruitzicht was dat maar goed ook, dacht ik. Toen kwam woensdag. Veel wind, maar ook veel sneeuw. Kak, nu begon het toch wel licht frustrerend te worden. Bovendien was de hoofdpijn en sufheid ook alleen maar erger geworden dus mijn plan om donderdag weer boven te staan ging hem niet worden… Donderdag, gigantische sneeuwval en wegblijvende wind; Veel beter krijg je niet! Frustratie alom en alleen thuis. Vrijdag ging het eindelijk wat beter. Skischool bellen dat ik de dag erna weer kon komen werken en voorbereiden op een gruwelijke poederdag. Door de hevige sneeuwval van de dagen ervoor was onze straat wegens lawinegevaar in een richting afgesloten. `s Middags besluit ik nog even te gaan buurten in een van de andere skileraarhuizen, wat me gelijk een mooie gelegenheid geeft om even lekker buiten een stukje te gaan lopen. Over de bergstraat ipv de hoofdweg omdat de lawine hekken allemaal dicht waren. Aangekomen bij mijn collega´s gaat plotseling het luchtalarm af.
Na wat rondbellen blijkt 100 meter van mijn huis een flinke lawine naar beneden te zijn gekomen. Niet alleen de bergweg blijkt geraakt, maar ook de hoofdstraat is door de lawine getroffen. Na wat haastig heen en weer gebel lijkt iedereen in orde te zijn. Er blijkt een taxi te zijn geraakt maar ook alle inzittende daarvan zijn in orde. Dan horen we opeens dat een vriend van me op het moment van de lawine aan het boarden was, op de weg, met een GoPro. De bovenstaande video is het resultaat.
Dit is een bij uitstek een voorval waaruit blijkt dat wegen niet voor niets gesloten worden, en dat er niet voor niets overal sterk gewaarschuwd wordt bij hevige sneeuwval. Gelukkig had m´n maat zijn bindingen niet meer aan want anders had het heel anders af kunnen lopen. Naar aanleiding van dit incident is de hoofdweg naar en van Ischgl uiteindelijk 5 dagen dicht geweest. Enkel de dag na het incident is de weg 2 uur open geweest waardoor ik samen met mijn collega´s nog naar Ischgl konden gaan. De afgelopen week hebben we in een hotel in Ischgl geslapen en het gedaan met de kleren die we toevallig bij ons hadden. Dat was voor mij twee vesten, een tshirt en wat boxers. Jummie! Heerlijk fris…
Maargoed, ondanks het gebrek aan spullen heb ik de afgelopen dagen de beste poeder gereden die ik ooit heb gehad. Zulke diepe sneeuw heb ik echt nog nooit gereden. Helaas is er maar heel weinig op beeld vast gelegt omdat alle leraren het met 2 telefoon laders moesten doen, en mijn GoPro nog thuis lag. Ik ben zonet eindelijk thuisgekomen, dus alle filmpjes en foto´s die ik wel heb kunnen maken komen snel online te staan!
Ik ben de afgelopen dagen nogal weinig met internet bezig geweest dus bij deze: Hoe was de afgelopen dump voor de rest van WePowder?