Daarna was het tijd voor het grote werk. Op sneeuwjacht dus. Het gebied had een vrij zomerse aanblik na de harde wind van de afgelopen dagen, maar we vonden de sneeuw terug aan de lijzijde, in de backside. Deze wand, ”Reidarskaret” genaamd, is aardig steil, met couloirs, watervallen en cliffs. Niet een plek om op een mistige dag met je moeder te gaan skien. Maar wel 900m met lekker heftig speelterrein. Op Reidarskaret reden we een smal couloirtje dat goed was volgewaaid met boterzachte pof. Het luistert naar de typische naam ”Analen”. Geen idee waarom, maar het zal wel wat met de verplichte drop middenin het couloir te maken hebben. Of misschien met de dogleg daar vlak onder? Of met de sharks en ijsplaten onderin? Hoe dan ook, je mag er niet vallen. Dan heb je gegarandeerd hoofdpijn.
Analen Couloir op Reidarskaret
Robbie duikt het couloir in
href="
Andreas dropt de rotsband middenin het couloir