Begin van deze winter publiceerden wij [url=http://www.wepowder.nl/over/essentials]Essentials, Roadtrippin’ North America[/url]. Ons verslag van een 4500 kilometer lange roadtrip door Noord Amerika. Dit jaren waren we er weer voor [url=http://www.wepowder.nl/blogs/arjen/powder-highway-baby]het betere heliskiwerk[/url] en we waren niet alleen. Zowel tijdens de helidagen als on the road reden we menigmaal een wePowderaar tegen het lijf en zelfs daarna en nu zijn er nog steeds wePowderaars onderweg.
En des te meer er van ‘ons flatlanders’ er die kant op gaan, des te meer kennis we vergaren hoe en wanneer je er meer en betere poeder scoort. En met die tips en verhalen gaan we de bestaande Eesential optimaliseren en een nieuwe Essentials lanceren met tips om met heli- cat- en snowmobile meer poeder te scoren. Olivier Kil kwam na zijn trip al met een nuttige lijst op de proppen die het verdient om door meer van jullie gelezen te worden. Ondertussen is [url=http://www.wepowder.nl/blogs/juulski/episode-8-“keep-or-fuck-off”-white-grizzly-cat-skiing]Juulski[/url] halverwege haar onderzoek naar heli- cat- en snowmobile.
Want dat we volgend jaar weer gaan is zeker. Ons heli avontuur smaakt naar meer en dat blijkt want de eerste wepowderaars melden zich aan voor de [url=http://www.wepowder.nl/Heliskien in Canada met CMH]wePowder RevelSTOKE week[/url] (let op: niet klikken. Het is echt heel duur en heel erg verslavend). Of wie weet zien we je weer ergens op de road of in van de catski operaties. Onderstaand de tips van Olivier Kill, Nicky den Dulk, Froukje Derks en Marco Aartsen. Zeer nuttige tips voor als je die kant op gaat.
Door [url=https://www.facebook.com/olivier.kil]Olivier Kil[/url]
[i]Afgelopen weken reden wij met zijn vieren (Froukje, Nicky, Marco en ik) door Canada en de USA op zoek naar de beste sneeuw. Zonder van te voren iets vast te leggen behalve een vliegticket en een dikke huurauto reden wij 3500km kris-kras van Calgary door Alberta, British Columbia en Washington State (USA) om vervolgens in Vancouver weer op het vliegtuig te stappen.[/i]
Allereerst; Canada is niet het Walhalla van onverspoorde heupdiepe pow! Door de inbound policy knalt alles en iedereen door de poeder en is inbound terrein in no-time verspoord. Het ski-niveau ligt er hoog! Je moet het hebben van de ‘ secret stashes’ van de locals, out-of-bounds skiën of toeren. Natuurlijk zijn de kleinere gebiedjes (zeker door de weeks) minder snel verspoord dan de grote bekende resorts. Maar in Europa ski je makkelijker onverspoord dan in Noord-Amerika! Zodoende hebben wij heel bewust gekozen voor een Europese benadering en zijn we dus gaan powderchasen. Met dank aan Markie, Robert en Bas voor de enorme hoeveelheden informatie die wij van te voren hebben gehad, dit maakte ons leven een stuk makkelijker! Hieronder wat ervaringen die wij hebben opgedaan:
[b]Vliegen[/b]
Een tussenstop lijkt goedkoper maar is anderzijds ook een hoop verloren tijd, wij misten op de heenreis door een lange vertraging in Chicago een dag skiën! Hoeveel is dat je waard? Heb je een ABS? Stop de cilinder en handel in je check-in bagage en zeg NIKS bij check-in. Dit in tegenstelling tot wat er in Essentials is geschreven. Zeker bij Amerikaanse maatschappijen krijg je anders een shitstorm over je heen en misten we bijna onze vlucht. De bemoeienis van de Amerikaanse ‘supervisor’ hielp ook niet echt… Het meenemen van ski’s is geen probleem, meestal moet je wel bijlappen… wij waren per skitas 70 dollar kwijt (zowel heen als terug) bij United Airlines. (Een maatschappij die ik je van harte kan afraden)
[b]Auto[/b]
Wij hebben hemel en aarde bewogen om in Calgary een auto te huren met winterbanden maar zonder resultaat. Een 4WD met all-weather banden was de beste optie. Kijk ook goed naar wat een verhuurder je precies aanbiedt, package deals zijn soms interessant. Bedenk wel dat bijvoorbeeld een skirek niet altijd praktisch is omdat het niet op slot kan en je inrijhoogte verhoogt waardoor je niet zomaar elke parkeergarage in kan. Wij mikten de ski’s gewoon in de auto… Unlimited kilometers… must have! In onze powderchase reden wij meer dan 3500km binnen 2 weken.
Als je geen fan bent van country muziek en afgeleiden: een fm-zendertje en een ipad/pod ding maakt het leven een stuk aangenamer. Tijdens onze roadtrip hadden we continue goede muziek op 88.3FM!
[b]Roadtrip[/b]
4 man/vrouw is een ideale groepsgrootte… een slaapplek voor 4 is makkelijk te regelen (2x queensize bed) en met een beetje ruime wagen past het ook prima. Wij waren ruim voorzien van tablets, laptops en telefoons. Ideaal wanneer je wifi hebt om weer, verkeer en onderkomen te checken. En wifi is op veel plaatsen te scoren… Behalve rond Mount Baker, waar je qua digitale communicatie in het stenen tijdperk belandt, enige plaatsen daar waren de Twin Sisters Diner in Maple Falls en Chair 9 in Glacier (aanrader).
Wij reden de sneeuw achterna. Je moet dan het weer goed in de gaten houden via oa snow-forecast.com, wepowder.com en de sites van de gebieden zelf. Maar deze sites zijn niet zaligmakend! Net als in Europa komt er gewoon ‘common sense’ bij kijken om op de juiste plaats te zitten. Grote resorts hebben een enorme marketing machine die je soms op het verkeerde been zetten; 170cm aan freshies in Whistler lijkt geniaal, maar als de hogere liften niet draaien heb je geen schijn van kans op onverspoorde poeder. Tussen de coastal region en de rockies ligt ‘the big nothing’… een relatief plat gebied zonder echte skigebieden. Je zal dit stuk elke keer moeten doorkruisen wanneer je tussen coastal en rockies wisselt en dan moet je direct rekenen op een reistijd van 7 tot 10 uur.
Wil je de wegcondities volgen? Check: [url=http://www.drivebc.ca]www.drivebc.ca[/url]
[b]Weer[/b]
Ook hier heb je fronten die vanuit het westen richting de bergen komen, een warmte front en een koude front. Dit kan heel veel neerslag geven, vooral in de coastal region (waar oa Mt. Baker, Stevens Pass, Alpental, Whistler en Hemlock onder vallen) maar kijk ook naar de temperaturen. Dit kan het verschil maken tussen nat beton en heerlijke poeder! Dieper in de Rockies heb je misschien minder neerslag maar is het wat kouder waardoor je sneller droge sneeuw hebt! Bedenk dat je niet, zoals in de Alpen, op de hoogte bent van de precieze ligging van een berg, geen microklimaten kent en geen langjarige kennis hebt over de sneeuwval in het gebied (of in het bezit bent van de lokale [url=]WePowder gids[/url]). Pinpointen is dus erg moeilijk. Zeker als je bedenkt dat er tussen 2 skigebieden makkelijk een paar honderd kilometer kan liggen.
Lawine bulletins/indicatie wordt in de meeste plaatsen heel duidelijk aangegeven, volgens dezelfde classificatie als in Europa: 1 t/m 5 Zowel Whistler als Mount Baker zijn zeer snel verspoord. Zelfs op een maandagmorgen was Mnt. Baker in no-time getrackt door mannen met te dikke ski’s en te grote ballen. (Ik begreep later dat er daar momenteel ook een aantal pro’s K2 ski’s aan het testen zijn, misschien had dat er ook mee te maken).
[b]Slapen[/b]
Wees flexibel! Leg je nooit vast op 1 plaats door een slaapplek voor meerdere nachten te boeken… mensen doen heel moeilijk wanneer je eerder vertrekt en een deel van het geld terug wilt hebben. Mensen doen stukken minder moeilijk wanneer je een dagje extra wilt blijven.
Staar je niet blind op hostels/jeugdherbergen. Hoewel goedkoop slaap je soms in een bezemkast met heel veel kinderachtige regeltjes. Een motel is soms net zo goedkoop, biedt meer privacy (eigen kamer) en heeft meer service. Voordeel is ook dat je bij een motel meestal midden in de nacht nog iets kan regelen en dat er bijna altijd wel plaats is. Wij vroegen ook altijd of we de kamer konden bekijken en vergeleken gewoon onze opties. Door de babbelen kan je ook veel gedaan krijgen. Locals helpen je graag! Ook mensen bij de receptie zijn de beroerdste niet en kunnen je helpen met kortingen, gratis parkeerplekken of een plekje om te douchen (terwijl je ‘s morgens als uitgechecked bent). Internet is your friend! Sites als booking.com en de lokale toerisme site kunnen je in grotere resorts nog aan een betaalbare ‘last minute’ slaapplek helpen. In dorpjes reden we gewoon een rondje langs wat motels, hostels en andersoortige onderkomens. Resorts zijn duur! Zeker wanneer er niet op korte afstand een dorpje is (zoals Whistler) ben je al snel gebonden aan een duurdere hotelkamer. Een uurtje rijden scheelt je soms zomaar 100 CAD/nacht (zoals het Best Western in Squamish).
[b]Aanraders[/b]: Dreamcatcher Hostel in Golden (Kicking Horse), de meest relaxte plaats waar wij hebben geslapen en The logs (blokhut) in Glacier (Mnt. Baker).
[b]Eten[/b]
Wij hadden soms de mogelijkheid om in het hostel/motel te koken… supermarkt prijzen zijn in Canada vergelijkbaar met Nederland. Uit eten is relatief betaalbaar, zolang je niet aan de 12oz. steaks gaat.
Aanraders: The Village Idiot in Revelstoke, Eleven 22 in Golden, Chair 9 in Glacier (Mount Baker) en The Hume (ofzo) in Nelson (zie Essentials). Op de berg heb je regelmatig een hutje waar je wat kan eten. Daarnaast is er heel vaak een day-lodge, met daarin een restaurant of een eetzaal waar je je eigen boterhammetjes kan opeten. Qua sfeer lopen day-lodges uiteen van gezellig tot een grote menza.
Aanrader is op de berg is The Raven bij Mount Baker.
[b]Skien[/b]
Wij hebben uiteindelijk 1 dag ge-catskied. Absoluut een ervaring maar bedenk wel dat je niet heel veel vertical per run skiet. Daarnaast zijn het redelijke cowboys dus zorg dat je eigen safety kennis op orde is; van het veiligheidspraatje van de gidsen werden wij niks wijzer. Ook hier geldt: wees flexibel en wacht je kansen af. Van te voren boeken (en betalen) betekent dat je er aan vast zit en je dus ook met mindere goede omstandigheden op pad gaat. Wil je er onder uit? Dan zal je hard moeten onderhandelen om je geld terug te krijgen (zelfs bij een cancellation van de andere kant, ze geven je liever een waardebon die voor 2 jaar geldig is). Liftpassen zijn relatief duur. Ook hier geldt: resorts zijn duurder! Verschil tussen een Red Mountain en Whistler was 20 dollar/dag! (75 dollar tov 95 dollar)
Toerskiën op Rogers Pass is uniek. Begin, zeker als beginnende toerskiër, met een kleine run om de grootsheid van het gebied op je in te laten werken. De Rangers op het RPDC zijn erg behulpzaam en helpen je graag met een goede route, kaarten, boekjes en de benodigde permit. Met een beetje mazzel scoor je een compleet onverspoorde run met anderhalf uur stappen.
[i]Dit was mijn derde trip door dit gebied en de eerste keer dat ik daadwerkelijk de sneeuw achterna ben gereisd. Samen met 3 supersterke en supergezellige skiërs heel veel plezier gehad. Naast het skiën hebben we ook genoten van het avontuur, het samen op pad zijn, de overweldigende omgeving maar zeker ook van de mensen die daar wonen. Het is een lifestyle waar ik makkelijk aan zou kunnen wennen![/i]
Met dank aan Olivier Kil. [url=http://www.okeee.nl/personal/wordpress/]Check hier zijn blog voor een compleet dagboek.[/url]
Reacties
hey ollie,
het lijkt wel of jij de smalste skies van de hele bende had;):)