De eerste dagen

De reis

Mijn wekker ging om half zes ‘s ochtends, kort gedoucht, aangekleed en afscheid genomen van de familie. Toen de auto in en begonnen met rijden, een reis van ongeveer 1000 km kwam mij tegemoet. Ik had nog ongeveer een halve tank toen ik begon en aangezien niet al mijn dashboard lampjes het doen, kon ik niet zien hoeveel benzine ik nog had. Het gebeurde dan ook ineens dat het lampje ging branden, oke niks aan de hand zo lang ik een tankstation vind. 65 km later helemaal niets gezien wat er op leek, ik scheet hem inmiddels 7 kleuren in mijn onderbroek en ben toen bij een politie bureau naar binnen gelopen. Zij kwamen met het geniale plan om de eerste afslag links te nemen dan schuin naar rechts af te buigen richting een stad waarvan ik de naam niet kon verstaan en daarna ongeveer 2 km rechtdoor en twee keer links en 1 keer rechts. Ik heb geen flauw idee hoe ik het heb gedaan maar daar was inderdaad een tankstation :).

Sneeuwkettingen

Verder ging de reis vrij voorspoedig, ik kon mooi constant 110-120 rijden waardoor ik na 12 uur ergens vlak voor Stuben aankwam. Ik had al een klein beetje een idee wat mij te wachten stond aangezien het vrij heftig aan het sneeuwen was en een andere pas al was afgesloten vanwege de weersomstandigheden. Ergens voor Stuben de kettingen omgedaan en toen begonnen met rijden, de tunnels boeiden me niet echt dus daar ben ik met kettingen en al door gegaan. Toen ik in Stuben aankwam boog de weg links af, ik zag dat te laat waardoor ik recht door de dorpstraat heen reed. Dit was echt veels te stijl en er lag een enorme bult sneeuw halverwege. Onder het motto ik ga niet terug ben ik vol door die bult sneeuw heen geknald, leuk effect maar helemaal succesvol was het niet. Uiteindelijk heeft het me ongeveer anderhalf uur gekost om dit laatste stuk af te leggen. Absurd vet om een keer mee te maken maar ik doe het liever niet nog een keer.

De eerste bochten

Vanochtend eerst een paar dingen geregeld en toen de lift maar omhoog genomen. Eerste bochten waren fantastisch omdat het heel mistig was en mijn bril besloeg, gleed ik per ongeluk de piste af en was mijn eerste bocht in 30 cm diepe poeder. Nog veel mooier was dat ik het eerst helemaal niet door had, tot dat ik stil kwam te staan en wou gaan prikken en besefte dat ik boven de poeder dreef. De hele middag lekker op de piste gebleven aangezien het stufe 3 was met triebschnee vanaf 2000m op alle fronten.

Komende dagen

Morgen word fantastisch, bluebird is voorspeld en ik heb afgesproken met twee huisgenoten om firstchair te gaan pakken, beide bezitten een 3-eenheid en hebben de nodige ervaring daarmee, dus we kunnen morgen even mooi gaan kijken of we ergens nog first-tracks kunnen zetten. Wat ik verder deze week ga doen weet ik nog niet zo goed, jullie komen natuurlijk met de Kick-Off en als er mensen zijn die eerder komen lijkt het me heel vet om samen een paar bochten te gaan maken.