Het valt je misschien niet op in het terrein, maar snowboarden krimpt. En het gaat nog hard ook. De groei die snowboarden heeft doorgemaakt is de laatste paar jaar abrupt tot een halt gebracht. Dit staat in het rapport dat het Amerikaanse RRC Associates heeft gedaan in opdracht van de NSAA (National Ski Areas Association) in de USA. Cijfers in Europa zijn niet beschikbaar (of althans: niet zo gedetailleerd als dit rapport), maar bij navraag bij diverse gebieden, winkels en merken blijkt dat ook in Europa sommige takken van het snowboarden onder druk staan. En dus is het tijd voor een analyse over de ontwikkeling van de sport, de mogelijke oorzaken van de krimp en een toekomstperspectief. In een notendop, dat wel, maar het biedt mooie stof voor een discussie.
Levenscyclus
Ieder product heeft een levenscyclus. Die van het snowboarden is nogal stormachtig gegaan, waarbij ook nog eens veel emotie kwam kijken. In eerste instantie dacht men dat het niets ging worden, dat surfen op de sneeuw, maar uiteindelijk werd de sport geaccepteerd als volwaardige wintersport en kan je overal ter wereld ook op je snowboard naar beneden. Nou ja, overal…er zijn in de Verenigde staten nog altijd drie gebieden waar je niet met een snowboard terecht kan (Alta, Deer Valley en Mad River Glen).
Snowboarden bracht vernieuwing op de berg en maakte de ingeslapen ski-industrie weer wakker. Het werd weer hip en cool om gezien te worden op de berg. Nieuwe helden als Terje Haakonsen en Craig Kelly waren perfecte rolmodellen voor de sport. Het park werd geintroducteerd, een verlengstuk van asfalt van het skateboarden naar de sneeuw. In het begin waren parken vaak niet eens toegankelijk voor skiërs. Het was de tijd dat snowboarden cool was. Kids wilde niet meer op ski’s gezien worden. Snowboarden was de shit.
Tot het moment kwam dat de ski-industrie wakker werd. Twintips werden ontwikkeld en verbeterd. Nu was het ook voor skiërs mogelijk om het park in te gaan. Salomon kwam in 1998 met de eerste 1080. In eerste instantie werd deze ski’s geadopteerd door de echte cracks, zoals de mannen van het New Canadian Airforce (onder andere Mike Douglas). Het werd de start van de opkomst van het ‘freeskiën’ en deze is nog altijd niet gestopt. Zoals je in bovenstaande tabel kan zijn is er vanaf het seizoen 2003/2004 een trend te zien dat het percentage kids van veertien jaar of jonger die op een snowboard staan steeds lager wordt. Op de lange termijn is dat natuurlijk niet bevorderlijk voor de ‘recovery’ van snowboarden.
De ontwikkeling van de Salomon 1080
Daarnaast kwamen er ook steeds bredere ski’s, die het ook voor middelmatige skiërs mogelijk maakte om te genieten van afdalingen in de poeder. Dat was een ander punt waarop snowboarden gegroeid is. Het gemak en het gevoel dat je krijgt van een afdaling in diepe pow op een snowboard was absoluut niet mogelijk op de ‘oude’ ski’s. Snowboarden ‘opende’ de mogelijkheden op de berg. Het lijkt erop dat freeriden tegenwoordig het enige onderdeel van snowboarden is dat niet wordt gekenmerkt door lagere cijfers. In onderstaande grafiek zie je dat bij boarders die zichzelf als expert bestempelen geen daling zichtbaar is. De definitie van expert is niet duidelijk, maar laten we aannemen dat dit zowel goede parkrijders als freeriders zijn. Op zich is het ook niet zo gek dat dit niet daalt, want als je iets goed kan doordat je er veel tijd in hebt geïnvesteerd, dan is de stap naar iets nieuws natuurlijk groter.
Events
Aan media aandacht heeft snowboarden in ieder geval niet te klagen. De X-Games, de Dew Tour en natuurlijk de Olympische Spelen genereren veel aandacht voor het snowboarden. Maar toch zie je ook daar een verandering. Want deze events waren eerst voorbehouden aan het snowboarden, maar het skiën heeft een minstens zo belangrijke plek ingenomen. Op de Olympische Spelen in Sochi staan nu ook freestyle ski onderdelen op het programma. En dan bedoelen we dus het echte new school, zoals de halfpipe en geen moguls rijden.
In bovenstaande grafiek zie je het aantal snowboarders in de verschillende regio’s in de US. Je ziet de daling in vier van de vijf regio’s. Nou moeten we direct ook wel de kanttekening maken dat de markt zelf ook in is gezakt, maar snowboarden daalt dus nog wat harder. In het seizoen 2011/2012 is de Amerikaanse markt met 15% gekrompen (van 60 naar 50 mijoen skidagen). Ook in Europa is de markt in het seizoen 2011/2012 gekrompen, maar er zijn wel verschillen tussen de landen. Zo is het aantal skidagen in Frankrijk juist met 4% gestegen naar 55 miljoen. In Oostenrijk en Zwitserland hebben ze dalingen van 2,3% en 4,6% voor hun kiezen gekregen (bron). Vervelend, maar nog lang niet zoveel als de Amerikaanse markt. De Europese markt is dus een stuk stabieler. Het is niet duidelijk in hoeverre er hier minder wintersporters op een snowboard staan.
Niet gaan skiën
Het onderzoek is uitgevoerd door de National Ski Area Association. Het feit dat zij zich druk maken over de terugval van het snowboarden geeft dus aan dat snowboarders niet allemaal overstappen van één naar twee latten. Anders hadden ze daar hun lifttickets wel aan verkocht. Nee, ze lijken gewoon af te haken. Maar waar ligt dat dan aan? Het onderzoek geeft hier geen oorzaken voor. Ze geven wel aan dat er geïnvesteerd moet worden in het snowboarden om ook in de toekomst een groei te kunnen bewerkstelligen.
Maar waar liggen de oplossingen? Zoals we ook al op de ISPO (de grote wintersportvakbeurs in München) hebben gezien doen veel merken steeds meer met de backcountry. Maar hoe krijgen we de jeugd weer op een snowboard? En dan hebben we het niet over de keuze of ski’s of een snowboard, want uit het verleden blijkt dat de twee sporten veel voor elkaar betekent hebben (bitchen over het verschil tussen skiërs en snowboarders slaat in onze ogen dan ook nergens op en stamt ergens uit de vorige eeuw). Nee, we hebben het over meer kids die gaan snowboarden, ouderen die blijven boarden en gegrepen worden door het virus van deze geweldige sport!
Reacties
ik heb gepoogd te boarden voordat ik begon met skiën maar tbh is het gewoon retemoeilijk om normaal naar beneden te komen zonder om de haverklap op je reet of knieën te zitten. Skiën is wat dat betreft makkelijker, als je niet helemaal durft ga je ploegen en dat werkt wel en als je niet supergoed bent hoeft je alsnog niet te lopen om een pad over te komen. Ik bitch niet op boarden maar rechtdoorgaan en snelheid maken is gewoon rete eng als je onzekerheid hebt.
een beetje kunnen skiën betekend nl nog steeds dat je wel naar beneden komt, een beetje kunnen boarden is gewoon klooien :(
dessalniettemin vind ik boarden nog steeds erg tof om te zien hoor
Interessant stuk! Ik had ook al een tijd de indruk dat het snowboarden in een neerwaartse spiraal zit. Niet zozeer qua ontwikkelingen maar wel in het aantal nieuwe boarders.
Tja, waar ligt het aan; vaak is het zo dat mensen beginnen met skiën en vervolgens overstappen op snowboarden. Met andere woorden dat ze zowel kunnen skiën als boarden.
Ik heb het idee dat dat steeds minder gebeurd. Mensen blijven eerder bij hun vertrouwde skietjes. Dat ligt volgens mij aan het feit dat skien ook een meer dan prima imago heeft. Daarnaast dankzij de ontwikkeling van de skies kun je er ook alles mee; park, piste, BC. Dat geef je al aan in je artikel.
Daarnaast wat Elisa hierboven aangeeft; Boarden is voor mensen gewoon net iets moeilijker / zwaarder om mee te starten. Dit is zeker het geval als je niet fit bent.
Wat ik zelf regelmatig heb meegemaakt in mijn lessen; dat cursisten gewoon echt niet omhoog konden komen vanuit zit met het snowboard.
Hoe krijgen we de jeugd op t board?
Door gewoon zelf rolmodel te blijven spelen. :-)
Zie het aan mn zoontje…omdat papa board wil hij ook boarden. De eerste twee jaar kon nog niet omdat de skischolen (`t woord zegt t al) boardles pas vanaf 7-8 jaar geven. Dus eerst op skietjes.
En daar begint de voorsprong van t skiën al. Want waarom zou je als ouder je kind laten overstappen als je kiond al zo lekker begint te skien…even doorzetten en hij/zij kan de rode cq zwarte piste af knallen.
Of zoals in mijn geval…hij wilde koste wat kost boarden…waarom? Omdat hij t cool vind. :-)
En blijft stug volhouden, ondanks al t vallen!!!
:-)
Kan het zijn dat de totale krimp onder jongeren het grootst is. Ik kan me voorstellen dat de kosten voor de wintersport in combinatie met inkomen en andere kosten zoals woning een negatief effect hebben. Moeten er niet gewoon betere liftprijzen komen voor jongeren en goedkope accommodaties.
Het is een kwestie van tijd en dan worden we met onze snowboards net zo meewarig nagekeken als die fransman van middelbare leeftijd met zijn monoski nu.
Ik lig er niet wakker van :)
@@Willem2k LOL.
Vandaag poeder gereden met mijn kids. Oudste is 8 en staat op een board, jongste is 6 en op ski’s. (allebei een pieper om ;)). Ze kiezen zelf.
Maar, toen ik daarnet dit artikel zag realiseerde ik me weer waarom ik op een snowboard sta. Vanwege de poeder.
Railshots, parkshots… ik vind het allemaal erg knap om te zien, maar persoonlijk doet het me niets. En dat terwijl daar de afgelopen 10 jaar het grote sponsorgeld lag en de meeste magazines mee vol stonden (en nog steeds staan). Dat is volgens mij een dood spoor. Skiers gaan harder, hoger en sneller. Daarom staan de kids op twintips.
En dan resteert enkel poeder. En die is er niet altijd. Als je moet kiezen tussen een gratis golf of een publiek skateperk versus heel veel dollars of euro’s voor een dagpas… dan zou ik als tiener ook kiezen voor golfsurfen (en in mindere mater het skatepark, maar ik woon dan ook aan zee).
10-15 jaar geleden heb ik ook bijna de winter achter me gelaten. Surfen was warmer, de stoke als je een goede golf scoorde hoger en steeds meer poedervienden haakten af. Juist door de surf roadtrips kwam het virus weer terug en ben ik weer achter de poeder aan gaan rijden. Het is niet goedkoop, maar de voldoening na een mooie run is zonder woorden.
De toekomst van het boarden zit in de poeder. Nieuwe shares, nieuwe bewegingen en het surfen naar de sneeuw brengen. Op de ISPO stond een paviljoen vol met grassroots shapes en merken. Als de grote industrie stil staat, dan doen we het toch zelf. Snowboarden komt terug, maar op een manier die de industrie nog niet herkent. Of misschien nooit zal herkennen. Maakt niets uit, dan doen we het zelf.
“The lesson for our young up-and-coming snow players is… Keep wanting it. Keep imagining turns you’ve never made, feelings you can’t quite get on snow, keep trying new things, keep talking back to the small and the big sports companies… or maybe, go out and make your own.”
Zie ook deze vid:
Jammer van die laatste alinea, anders had ik weer een artikel erbij dat mijn uitspraak ondersteund dat uiteindelijk “iedereen gaat skiën” ;-)
(maar een beetje variatie kan natuurlijk geen kwaad!)
Snowboarden was een tijdje ‘the hottest thing on the planet’, omdat de rest van de wintersportindustrie lag te slapen. Iedereen die cool was moest snowboarden…
Nu is snowboarden mainstream, en de rest van de industrie eindelijk wakker (waarvoor mijn dank). Niet zo gek dus, dat de grote ‘boom’ aan het wegzakken is.
Maar dat is helemaal geen ramp, vergelijk het met windsurfen in de jaren '80 en nu. De harde kern blijft wel rijden, en zij zullen de sport blijven ontwikkelen, hopelijk in de richting die Morris aangeeft. Wellicht kunnen wij skiers over een aantal jaar weer een boel mooie dingen afkijken…
Is er een oplossing? Ik denk het niet. Snowboarden heeft een paar handicaps: in het begin is het retemoeilijk om te leren. In ieder geval de eerste week ben je redelijk hulpeloos, en voordat je het park of de poeder met enige stijl en zekerheid doorkomt, ben je al gauw vier volle weken boarden verder. Voor nederlanders betekent dat meestal twee tot vier jaar verder. Hoe ouder je bent, hoe langer het duurt.
Daarbij komt dat snowboarden fysiek zwaarder is dan skieen. Er is ooit eens berekend dat een uur snowboarden gelijk staat aan drie uur skieen. Boarders zijn dus eerder uitgeteld (Of in een drie keer zo goede conditie!)
Ik denk dat veel ‘middelmatige’ boarders daarom ook afhaken of overstappen. Leren boarden is bloed zweet en tranen!
En inderdaad, op skischolen is skieen prioriteit. In gidsopleidingen ook. Nu boarden niet meer cooler is dan skieen (integendeel zelfs) ligt de keuze voor skieen voor een beginnend wintersporter nogal voor de hand.
Het is een tool alleen geschikt voor het pure afdalen. En daar is het absoluut subliem in. Juist in de backcountry merk ik de handicap van het snowboarden, de traverses die je vergeefs hoog genoeg probeert te houden, de kuilen waar je door wil komen en dan natuurlijk net niet haalt, elke keer dat ding uit en weer aan omdat je dat knobbeltje van 100 meter over wil… de skieers stappen/schaatsen/prikken gewoon door. In poederstress situaties zijn de skieers ALTIJD sneller, tenzij ik mijn board in de lift al aan weet te doen en je vanuit de lift zonder ‘hoppen’ bij de afdaling komt (is het je al opgevallen dat dat vaak niet zo is?)
Maar als je dan die afdaling doet, jongens… de surf, de surf! Al zijn je skies nog zo breed, een skieer kan zijn lichaam niet zo lekker in de helling leggen als een boarder, laat staan zo diep.
En soms ben ik onwijs aan het vloeken in die traverse, maar als ik nu weer op het skieen zou overstappen sta ik weer aan het begin van de leercurve, en sta ik te klooien in die lekkere poeder. Nee dus. Volgens mij is splitboarden de oplossing voor de BC (ook voor de poederstress!) Maar het blijft aanhoppen zolang je niet puur aan het afdalen bent.
Ik heb overigens nog nooit meewarig naar volhardende monoskieers gekeken. Ik heb dat in een ver verleden nog eens geprobeerd, monoskieen. FK wat is dat allejezus moeilijk! Misschien is dat waarom de meeste jongeren (blijven) skieen: je moet meer moeite doen om goed te boarden, en voor de poeder (DE groeimarkt in de wintersport) moet je altijd zoveel meer moeite doen dan de skieers. Diegenen die snowboarden, en blijven snowboarden, dat zijn afficionados. Verslaafd tot op het bot. Die nemen al dat extra zweet voor lief voor die heerlijke bochten, dat gevoel van je hele lichaam in die curve leggen. Daar hoppen we voor!
Mooi geschreven Dutchess! Ik moet zeggen dat ik me nu (terugdenkend aan mijn eerste weken) wel een ontzettende bikkel voel. :)
Wat ik bedoelde te zeggen is dat ik het persoonlijk geloof ik niet zo erg zou vinden als snowboarders aansluiten in het rijtje Telemarkers, monoskiërs en skwal… mensen.
En los van of het om skiën of snowboarden gaat, die grassroots vibe die Morris beschrijft mag ik sowieso wel. Ik waardeer dat ook ontzettend aan de mensen hier die zelf aan het klussen en experimenteren slaan omdat ze denken dat het beter kan.
Hop voort!
Snowboarding isn’t dead, it just smells that way!
;-)
Je kunt het ook op deze manier bekijken: de krimp van snowboarden is geen negatief proces, maar juist een hele, hele positieve. Laat de overspannen ballon maar helemaal leeglopen, wat er overblijft zal iets heel moois zijn. De pure liefde voor bochtjes draaien op een plank zal overblijven, de kleine initiatieven zijn nu de vernieuwers en we gaan naar een snowboarden waar minder méér is. Zoals snowboarden lang geleden was, zoals skiën daarna werd en zo gaat die cyclus door.
Om te snowboarden heb je niets meer nodig dan jezelf, een besneeuwde berg, een stuk hout en bij voorkeur een paar vrienden. Al het andere is bijzaak. X-games, videospellen, indoorbanen, gps-zenders in je goggle en identieke bindingen in honderd verschillende kleuren, het voegt niks toe aan datgene wat snowboarden zó mooi maakt dat mensen hun leven er aan wijden. En wat er ook gebeurd, die groep mensen zal altijd met een enorme smile van bergen af glijden, puur omdat dat alleen genoeg is. Het maak geen bal uit hoevéél mensen dat zijn.
In het uiterste geval blijf je als enige snowboarder op de aarde achter. Geen magazines, geen films, niemand die je verteld wat je belangrijk zou moeten vinden en niemand om te volgen. Weet je hoe je dan gaat snowboarden? Hoe je gevoel je het ingeeft. Als jezelf. En dat lijkt ons eigenlijk wel een heel erg mooi toekomstbeeld en een hele mooie plek om uit te komen.
Dus kom maar door met het instorten van snowboarden, we kunnen niet wachten op wat er nu al aan het ontkiemen is en wat gaat volgen op de teloorgang van snowboarden als sport. Een paar weken geleden waren we in een piepklein, pretentieloos skigebiedje in Canada en omringd door 5 jarige kinderen die schaterend op piepkleine snowboardjes met hun skieënde vaders de helling af kwamen buitelen. Waar snowboarden naar toe gaat, daar worden wij heel erg blij van!
Snowboarden moeilijker dan skiën? Mwah… de leercurve voor skiën is lineair. In het begin val je niet zo veel, maar om echt beter te worden moet je veel tijd investeren. En tegen de tijd dat je een zwarte piste netjes afkomt ben je wel even zoet. Snowboarden heeft meer een exponentiële leercurve: begin is extreem moeilijk, veel vallen, en voordat je beide bochten beheerst ben je een paar dagen en een blauwe kont verder, terwijl die skiërs al vrolijk een blauwe piste afkomen in de ploeg. Maar zodra je die twee bochten beheerst (en dus ook kunt rutschen) kan je overal naar beneden komen. Zelfs een stijle zwarte piste terwijl je ondertussen gezellig alle sneeuw naar beneden krabt. Veel mensen denken dat ze het dan kunnen (“ik kwam toch beneden?”) en stoppen met lessen. De mensen die technisch goed kunnen snowboarden zijn in een gebied vaak op één hand te tellen en dat is jammer. Als snowboardleraar heb je dan ook vrijwel alleen beginners die je die eerste twee bochtjes bijbrengt terwijl veel skiërs blijven lessen om beter te worden.
En even om de teruggang in skidagen in Amerika vorig seizoen met 15% in perspectief te zien: het was één van de droogste winters ooit, m.n. in Colorado waar het gros van de skidagen geboekt worden. Veel area’s gingen later open en ook eerder dicht vanwege gebrek aan sneeuw. Dus niet zo gek dat je dat dan terugziet in het aantal skidagen.
Maar ben het eens met @@meteomorris - de toekomst voor snowboarden ligt in de poeder. Heb 15 jaar op één plank gestaan en sinds een jaar of 5 weer voornamelijk op twee en de enige keer dat ik in die afgelopen vijf jaar baalde dat m’n board thuis lag was na een dag heliskiën in Revelstoke. Het snowsurf gevoel is gewoon heerlijk. Maar voor de rest? Geef mij maar twee latten!
Met hier nog de opmerking dat de verhoudingen in Japan vooralsnog anders lijken te liggen: daar wordt relatief veel meer geboard. Dikke vette latten zie je voornamelijk bij de westerlingen onder de voeten. Ik denk dat het aan de mode ligt: In Japan is boarden (nog wel) stoerder dan skieen. Ik ben benieuwd of dat ook daar gaat veranderen.
Ik begrijp heel goed dat mensen eerder op de ski’s stappen dan een snowboard. Boarden is simpelweg niet weggelegd voor iedereen, het met beide benen vastzitten aan een plank is toch anders dan twee lossen ski’s. Natuurlijk is snowboarden iets onhandiger dan skiën en ja skiërs gaan nou eenmaal stukken sneller de berg af, springen hogere cliffs, spinnen harder, hoeven niet hun ski’s uit te doen wanneer het vlak wordt etc. Er ontbreekt bij het skiën alleen iets heel belangrijks, je kan en niet zijwaarts en je kan niet op je hakken of tenen rijden.
Zelf denk ik dat snowboarden uiteindelijk weer aan populariteit gaat toenemen en vooral door de nieuwe kijk op het carven en de daar bij komende shapes. Want eerlijk is eerlijk, dit is toch niet te evenaren op ski’s?
Het is beide heel leuk. Voor mij is het verschil heel simpel:
- Snowboarden is ten alle tijden spelen in welke condities of snelheid dan ook. (behalve ijs)\
- Met skien kun je harder en hoger, maar je kunt niet in elke conditie of met elke snelheid spelen.
De vraag is of het zo erg is dat het snowboarden krimpt. Ik denk persoonlijk van niet.
Is er iemand hier die snowboarden en skien combineert ?
Is dat mogelijk of af te raden ? Reden waarom ik dat vraag is omdat mijn zoontje nu leert skien en het niet evident om als snowboarder hem te helpen, dus waarom zou ik niet leren skien ?
Ik heb wel al 25y niet meer op skies gestaan…
Is er iemand hier die snowboarden en skien combineert ?
Is dat mogelijk of af te raden ? Reden waarom ik dat vraag is omdat mijn zoontje nu leert skien en het niet evident om als snowboarder hem te helpen, dus waarom zou ik niet leren skien ?
Ik heb wel al 25y niet meer op skies gestaan…Patrick1973 op 1 jan 2017 20:38
@@patrick1973 mijn zusje die doet beide, lijkt haar prima af te gaan. Welliswaar maar een paar keer per jaar.
Ik ben zelf een snowboarder maar omdat ik mijn vriendin mee naar de bergen wou nemen probeerde ik haar te leren snowboarden wat volledig mislukte. Alternatief was dan skiën, zelf kon ik niet skiën dus gingen we samen lessen nemen. Op YouTube al op voorhand eens een paar filmpjes gezien waardoor ik er eigelijk zo goed als direkt mee weg was tijdens de eerste les. Natuurlijk niet op een deftig niveau maar ik wist genoeg om te weten wat er gedaan moet worden en ik zo dan ook mijn vriendin kon helpen als we op een piste staan. Spijtig genoeg skiede er iemand op de eerste les vanachter op haar in terwijl ze in ploeg stilstond waardoor haar kruisbanden afscheurde van haar linker knie en operatie het gevolg was. Nu ze bijna herstelt is ga ik voor het laatste alternatief: langlaufen.
Er is mij ooit een zegswijze vertelt namelijk de basis van skiën leer je op een uur en de basis voor snowboarden leer je op een dag. Als je de basis kent leer je goed skiën op een dag en snowboarden op een uur.
Dus ik zou gewoon zelf een les nemen zodat je de
Basis kent en zo je zoon kan helpen.
3 jaar geleden ben ik van boarden overgestapt naar skien . Onze dochter was toen 3 en ging voor de eerste maal mee op ski vakantie . De combi papa op board en kleine uk op de ski was een serieus geknoei .
Dus 1 plank werd ingeruild voor twee latten . Het leren skien ( basis) was een makkie en samen hadden we dikke fun op de piste .
Zo n twee race latten waren me wel wat te stroef dus een set 2dehands freestyle latten erbij .
Dat was het begin van een nieuwe wereld ( die zolang des duivels was geweest ) ik ski nu 95% van de tijd .
Ik zit nu bijna nooit op de grond te wachten , continu binding aan en uit te doen . Het huppelend voor uit proberen te geraken omdat de snelheid eruit is mis ik ook al niet .
Maar op een echte poederdag komt de plank toch nog eens boven , het flow gevoel van ski s in de poeder komt nog niet in de buurt van poederen met een board . Helaas zijn deze momenten een zeldzaamheid geworden.
Gelukkig kan ik in domburg of ouddorp genoeg op mijn windsurfboardje staan om het flow gevoel te hebben . Is trouwens een pak goedkoper dan wintersport. En dat is misschien ook de reden dat veel jongeren afhaken .
De beste wensen allemaal en veel stoke op het water en sneeuw voor 2017
In een tijd waarin de jeugd geen tijd meer heeft om iets te willen leren kan ik mij voorstellen dat zij sneller voor de lange latten zullen kiezen dan voor het board, continu op de grond zitten, vooral veel vallen in het begin kan als een hoge drempel werken. Maar als je eenmaal die eerste dagen door bent gekomen zul je zien dat het boarden al snel makkelijker gaat. Dit terwijl het skiën meer technisch is en je dus ook meer jaren les nodig hebt. Ik heb zelf eerst 11 jr geskied alvorens ik in 1993 voor het eerst op het snowboard ben gaan staan, en nooit meer ben afgestapt! In nov 1999 nog de opleiding tot ski- en snowboardleraar gedaan. Was voor het eerst weer eens op de skies, voelde als vertrouwd, maar heeft mij nog niet doen besluiten om de lange latten alsnog weer onder te binden. Dat moment gaat wel komen, zeker met de latten van tegenwoordig kun je daar toch ook leuk mee de berg af komen, maar zal mijn snowboards nooit in de wilgen hangen!
snowboarden is zooooo 1988-2015 … vanaf 2016 is het snowsurfen 8-)
@@Patrick1973, sinds ik klein ben wissel ik skiën en boarden met elkaar af. Als je ooit al wel op de ski’s hebt gestaan leer je het zo weer aan. Zeker de basis heb je op ski’s snel onder de knie en dan kan je er dus veel plezier aan beleven. Op mooi geprepareerde pistes carven op ski’s geeft ook echt een fantastisch gevoel, voor off piste heb ik echter weer liever een plank onder men voeten. Ik zou zeggen probeer het gewoon en vergeet uiteraard niet zoals alle skiërs die verschrikkelijke boarders die de hele piste kapot maken verrot te schelden!
@@Patrick1973, ik ski al sinds m’n 3e en was al de 30 gepasseerd toen ik aan snowboarden begon. Nu, 15 jaar verder, is skiën nog steeds een grote liefde van me, maar als er poeder ligt is een snowboard het eerste en enige waar ik naar verlang! Zoals @@Dutchess al schreef : de bochten in de poeder die je legt met een board, kan je nooit evenaren op twee planken!
@Anouk, het is niet de bedoeling om mijn snowboard weg te smijten. Ik snowboard nu al 25y, en ik denk dat de laatste keer dat ik skies heb aangehad ongeveer 26y geleden moet geweest zijn. Ik herinner mij zelfs niet meer welk niveau ik had…
Waar mij het om gaat is mijn zoontje beter te kunnen helpen in zijn eerste stappen op skies, wat met een snowboard bijzonder moeilijk lijkt( stilstaande fases)
Uit jullie reply’s maak ik uit dat dit geen probleem zou moeten zijn.
Zondag dus de eerste les in Landgraaf, ben benieuwd…
@@Patrick1973, ik begrijp het. Komt vast goed zondag. Veel plezier!
Minder snowboards? Ik denk van niet. Er lijkt wel een tendens aan de gang om er eentje onder elke voet te zetten :-)
Is er iemand hier die snowboarden en skien combineert ?
Is dat mogelijk of af te raden ? Reden waarom ik dat vraag is omdat mijn zoontje nu leert skien en het niet evident om als snowboarder hem te helpen, dus waarom zou ik niet leren skien ?
Ik heb wel al 25y niet meer op skies gestaan…Patrick1973 op 1 jan 2017 20:38
toen ik op mn 14e begon met boarden (na 9 jaar skien met paps en mams) had ik de skies afgezworen, maar ben jaren later wel weer via het telemarken ook weer op (toer)skies terecht gekomen, juist vanwege die efficientie in vlak terrein en traverses. Mijn ervaring is dat je het skien, als je het als kind hebt geleerd, echt zo weer oppakt, ook na jaren snowboarden. Maybe wel nuttig om een lesje te nemen om je techniek te finetunen, want die heeft in de laatste jaren juist bij het skien niet stilgestaan!