BLOG13 #10 Walmendingerhorn Gipfel

“Hoe kan dit nu ??!! De hele wand is volledig afgestreept behalve die ene couloir én de top zelf ; die ligt slechts iets hoger én ligt er nog maagdelijk schoon bij !!??”

‘k Was hier 2 dagen geleden toevallig ook (zie Blog13 #9 ; ja, ik weet het ; ook nog te maken) maar Kmoest gvd toch wel niet op dé bluebird-dag naar huis om m’n eigenste dierbare kidz op te pikken… Tja.

1000km bollen. Dag. Paaseitjes ouders enzo. 1000km terug bollen…

Om dan “dit” tijdens een “suffe-nog-half-zombie-verkennend-wandelingeske” in bluebird te zien : een volledig afgestreepte, verspoorde achterkant van de Walmendingerhorn ! (Twee dagen geleden zetten wij hier nog bijna de eerste lijnen in ; weliswaar in veel te weinig zicht !!)

Behalve dus die ene couloir en de top zelf !!! Onbegrijplijk eigenlijk want niet zo moeilijk bereikbaar en toch ook niet zo extreem ; zou ik denken…

Waarom is die top nog niet gedaan ? Zitten er dan geen freeriderz in Kleinwalsertal?

“Jawel, maar wij moeten nu allemaal werken!! 't Is altijd superdruk in de paasvakantie en iedereen komt volk te kort. ” aldus Mattias van de Vertical “Zaterdag zal hij wel door locals geript worden!” lachte hij.

“Zaterdag?!? Zot ! Het is nu woensdag !! Daar ga ik niet op wachten! Euhm, hoe ligt/is die gipfel ………?”

De volgende dag Poes en de kidz in vrede achter gelaten om “eens te gaan kijken”… Alleen…

“Fuck man, dit is toch écht niet te steil ! “ “Wel wa Steil ja ; maar sorry, ‘k heb zoiets zeker al gedaan… Alleen, ‘alleen’ …" "Denken. Véél denken. Alles duidelijk overdenken. Té veel denken ? ! … "

"Ja maar, die passage daar is wel heel onduidelijk… “

Is dat dan de spreekwoordelijke druppel waardoor je toch braafjes beslist de wand toch nog eens dichter langs onder te bekijken. En hoe geraken we daar ? Juist, door die ene nog niet afgekraste couloir. “Dé juiste opwarmer!” zullen we maar denken :-) .

“Steil, stijl én zeer smal” volgens Mattias gisteren in de Vertical. “Je zal op een gegeven moment moeten straightlinen.”

Ik dacht vorige keer toen we bovenop de entrance stonden (maar wegens omstandigheden terugdraaiden) ook al een escape te zien … en nu zag ik die ook… dacht ik… (Altijd goed naar een local luisteren, koen !!!) Eenmaal VOL in die couloir bleek die “escape” geen escape te zijn maar een 2meter hoge sneeuwmuur. Niet over te komen. Me daar even in geparkeerd om dan “Yihaa! Gaan !” me straight sluff-gewijs door die smalle geul te lijnen. Woot Woot !

Direct naar rechts en je komt ongeveer onder de top terecht vanwaar je een beter zicht op die gipfel-afdaling hebt.

Dààr viel toen de beslissing om hem (dan) toch maar alleen te doen ; er liggen bijna geen rotsen waar ik met m’n hoofd op kan knallen, …

Of ging het ‘weer’ roet in het eten gooien ?! De volgende dag waren “opkomende zware wolken” voorspeld. Vlugvlugvlug haastte ik me 's morgens voor dag en dauw door een ondoorzichtige ijskoude soep van Ifen via bussen, pistes, weer een bus en een tot-de-verbeelding-sprekende gondel naar boven.

Inderdaad, hierboven schijnt (nog) de zon !

Hike-ske.

En daar is ie weer.

De top. De afdaling.

Nog steeds onverspoord. Blijft onbegrijpelijk.

Een jaar geleden beleefde ik hier op de Walmendingerhorn m’n meest scary val ooit. Daar dacht ik (gelukkig) niet aan. Volledig gefocused en in contact met Poes en de Kidz aan de overkant in Ifen dropte ik in. :-) :-)

First track Gipfel :-)

Genieten want hij lag nog Zalig ! (Wel efkes onderuit op een stoem ijsbevroren stuk maar ni erg.) Plezante spraykes kunnen zetten…

hasta pow,

koen_djfistel

gopro is ni alles maar toch wat beeldjes aan mekaar geplakt ; “impressie” noemt dat dan …

Meer freeride lijnen en routes van Oberstdorf en het Kleinwalsertal vind je hier.