Live vanuit Nendaz

Schreef ik vier dagen geleden nog dat Koning Winter zich verslapen had, sta ik vandaag tot en met mijn heupen in de poeder… Morris schreef al over behoorlijke sneeuwval en dat is ook zeker gebeurd. Het hele verhaal hieronder maar alvast een sneak preview met de bovenstaande foto van vandaag.

De ochtend

Het begon vanochtend vroeg pas om 05:00 te sneeuwen maar het ging dan ook in één keer los. Na een vroeg ontbijt en een snel het lawinebericht ben ik snel bij een maat in de auto gesprongen en zijn we richting Siviez gereden. Toen ik de deur hier thuis opende, lag er ongeveer 25 a 30 centimeter sneeuw in Nendaz en ging het nog steeds goed los. Ik had gisteren nog als voorbereidend werk even snel wat afdalingen bekeken om te kijken of er sneeuw lag, omdat er eigenlijk overal te weinig sneeuw lag tot dan toe. Het bleek dan ook nóg lastiger kiezen dan gedacht. Met slecht zicht ben je namelijk al snel gebonden aan afdalingen tussen de bomen en onder de boomgrens lag gisteren eigenlijk nog bijna niets. Enkel in Siviez was het me gelukt om nog een beetje sneeuw onder de boomgrens te vinden en dus besloten we vanochtend die kant op te rijden. Eenmaal daar aangekomen, bleek er tot dan toe minder te zijn gevallen dan in Nendaz.

Foutje, bedankt!

Toch mocht dat de pret niet drukken en na een kwartier wachten op de lawinediensten, werd de lift geopend. De eerste echte poederrun van het jaar is altijd een speciale en ook dit jaar stelden de eerste paar bochten niet teleur. Met de nadruk op de eerste paar… Want na het eerste veld moesten we een traverse doen en al snel bleek mijn voorbereidend vermogen nogal wat te wensen over te laten… Ik had namelijk vergeten er rekening mee te houden dat er tussen de bomen beduidend minder op de grond valt. Na lang zwoegen, lopen, traverseren en klimmen is het ons uiteindelijk toch gelukt om terug bij de lift te komen, maar het heeft ons wel een goede 1,5 uur gekost.Na nog één aardige run, hebben we vervolgens besloten toch terug naar Nendaz te gaan.

Japa… ik bedoel, Nendaz!

Daar aangekomen bleek er ondertussen een goede halve meter in het dorp te liggen. Na een korte lunch zijn we in de lift gestapt en boven aangekomen bleek hoe immens veel sneeuw er vandaag is gevallen. Er ligt boven minstens 70 centimeter, als niet meer. Omdat we van Sander Kan al hadden vernomen dat het sneeuwdek erg instabiel was, besloten we een wat minder steile run te doen, wat geen verkeerde keuze bleek. Alle waarschuwingen op wePowder en Facebook zijn zeker niet voor niets geweest. Het huidige sneeuwdek is extreem instabiel. Ik heb meerdere spontane lawines gezien en op elk stukje dat steiler was dan 35 graden kwam alles in een keer omlaag zetten. Oppassen geblazen dus, zeker zo vroeg in het seizoen, wanneer het sneeuwdek nog relatief dun is en de consequenties van een lawine dus nóg groter zijn. En die relatief dunne basis was goed te merken, want de gevallen poeder was rond het middaguur nog zo licht, dat je zelfs door 80cm poeder af en toe nog flink de bodem raakte.

Stoke+Safety…

Morgen klaart het waarschijnlijk flink op en ik hou daarom mijn hart vast. Zelf moet ik morgen werken dus verder genieten van de gevallen poeder is er even niet bij, maar dat is met de huidige condities misschien zo erg nog niet. Het zicht laat morgen namelijk waarschijnlijk wel wat runs in het hoog gebergte toe, maar met het huidige sneeuwdek in combinatie met de stevige wind op hoogte, valt er maar weinig veilig te skiën. En ervaring leert dat na een lange periode met weinig wind, het soms erg lastig is om het hoofd koel te houden. Al dat wachten op verse sneeuw maakt het immers lastiger om “nee” te zeggen als de condities zo fantastisch zijn. Ben je dus momenteel in de buurt en dacht je eraan om van de huidige condities gebruik te maken, houd dan rekening met de penibele lawinesituatie.

De basis ligt, laat de rest maar komen!

Maar goed, hebben we vandaag dan eindelijk van de winter mogen proeven en mijn nieuwe Völkl Gotama’s eens echt aan de tand kunnen voelen. Het is met bakken gevallen en ondanks het gebrek aan basis was het toch écht genieten. Het is haast ironisch hoe Les 4 Vallées weken lang heeft gezwoegd om met sneeuwkanonnen voldoende sneeuw te produceren en moeder natuur vervolgens in 12 uur tijd meer dan een halve meter basis neer knalt, tot in het dorp wel te verstaan. De basis voor de rest van het seizoen is in ieder geval gelegd en ik kan niet wachten op de volgende dump én een iets stabieler sneeuwdek!