Ik kreeg van Maarten deze week een mail met daarbij een filmpje van zijn avonturen tijdens poederalert#4. Zijn mail is als volgt: Via deze weg wilde ik je nog bedanken voor de informatie verstrekking doe je verzorgt inzake sneeuw en lawines. Rond nieuwjaar was ik met in totaal 12 man/vrouw en 3 campers in de Alpen en de ongelofelijke sneeuw die we daar gevonden hebben hebben we grotendeels aan jouw en je berichten te danken :) Door de flexibiliteit (en het gezelschap) optimaal genoten van de super-lichte poeder. Zelf had ik zoiets nog nooit ervaren, dus het was in veel opzichten een memorabele vakantie!
Sinds gisteren heb ik ook het filmpje af dat van onze trip. Misschien leuk om op de site te posten, al weet ik niet of de kwaliteit daarvoor voldoende is, natuurlijk, of dat je daar uberhaupt niet op zit te wachten :) Ik ga vandaag in ieder geval weer met een glimlach naar mijn werk, met genoeg mooie lijnen en herinneringen in mijn gedachten!
Het zijn dit soort mailtjes en filmpjes die bij mij een glimlach op mijn gezicht toveren. Natuurlijk sta ik het liefst zelf iedere dag in de pipapowder, maar er moet soms ook gewerkt worden, er zijn verplichtingen thuis en ga zo maar door. En die dagen dat ik zelf niet kan gun ik je het van harte dat jij scoort. En iedere keer dat dat lukt is voor mij een mooi moment. Tuurlijk zit ook ik er wel eens naast en daar leren we met z'n allen van. Ik misschien nog wel het meeste ;)
En of we op dit filmpje zitten te wachten? Ik dacht het wel.. want uiteindelijk is de beste poederrijder de rijder met de grootste smile. Met vlag en wimpel geslaagd dus.