Hoe komt een lawinebericht tot stand?

Elke dag van vroeg tot laat zit een handvol experts voor jou uit te zoeken waar je veilig off-piste kunt rijden. Voor veel mensen is de lawinedienst een ‘black box’ waaruit elke dag een bericht komt gerold, dus een klein beetje inzicht hoe een lawinebericht tot stand komt kan geen kwaad, omdat je met die kennis ook beter zelf inzichten kan verkrijgen wanneer je buiten de piste aan het skiën of snowboarden bent. De meeste lawinediensten gebruiken daarbij de volgende informatie bronnen:

1. Waarnemers

Waarnemers verspreid over een bepaald gebied maken rondes door hun ‘achtertuin’ en deze informatie wordt elke dag 's ochtends vroeg en 's middags/'s avonds doorgegeven aan de lawinedienst. Lawine activiteit wordt daarbij gemeld en gedetailleerd beschreven (hellingshoek, expositie, grootte etc.). Verder worden sneeuwdek karakteristieken (sneeuwhoogte, hoeveelheid nieuwe sneeuw, oppervlakterijp etc.) en de weersomstandigheden (bewolking, temperatuur, vochtigheid, wind) gemeten.

2. Sneeuwprofielen

Elke lawinedienst graaft regelmatig een sneeuwprofiel en vaak gebeurt dat op vaste plekken. Dit zijn zowel vlakke stukken als hellingen. Door middel van het graven van een sneeuwprofiel krijgt men een idee van de opbouw van het sneeuwdek en de al dan niet aanwezige zwakke lagen.

3. Automatische stations

Deze stations bestaan uit een ‘windstation’ dat meestal op een graat op in de buurt van een bergtop staat om een ongestoord windveld te kunnen meten. Het sneeuwstation staat in de buurt op een wat vlakker stuk en meet een representatief sneeuwveld. Sneeuwhoogte, temperaturen in en op het sneeuwdek, wind en zonnestraling worden ieder half uur opgeslagen en doorgestuurd naar de lawinedienst.

4. Weer

Weer is een belangrijke factor als het gaat om lawinegevaar. Naast de waarnemingen worden verschillende weermodellen gebruikt om tot betrouwbare verwachtingen te komen.

5. ‘Meldingen door toerskiers, freeriders etc…’

Iedereen die onderweg is in de bergen kan een melding maken van lawines die gezien zijn. Deze informatie is erg waardevol voor de lawinedienst omdat hiermee de ‘gaten’ in het meetnet gevuld kunnen worden. Naast alle eerder genoemde informatiebronnen gaat de lawinedienst er ook zelf op uit. Elke dag worden er in interessante gebieden profielen gegraven en geanalyseerd. Het uiteindelijk uitgegeven gevaarpotentieel wordt bepaald door:​

• Stabiliteit van het sneeuwdek en de kans dat een lawine getriggerd kan worden.
• Grootte, type en aantal lawines.
• Verspreiding van het aantal lawine gevaarlijke plekken.

Wil je meer weten over de risico’s en gevaren buiten de piste? Start dan direct met de wePowder Safety Academy. Het eerste hoofdstuk is gratis.