Naast het onvergetelijke gevoel van poeder is het reizen een van de belangrijkste dingen die ik zo tof vind aan freeriden. Achter iedere bocht doemt weer een avontuur op. Vaak klein, maar soms o zo groot. Mijn passie voor sneeuw heeft me inmiddels al op vele plekken in de wereld gebracht. Het heeft er ook voor gezorgd dat ik anders naar de Alpen ben gaan kijken. Aan de ene kant vol bewondering dat wij de mazzel hebben 'slechts' 1000 kilometer van een van de mooiste bergmassieven van de wereld te wonen. Maar aan de andere kant ook vol verbazing. Want hoe vaak ben ik in de verre buitenlanden niet naar boven gesleept door een lift die in onze belevingswereld al lang niet meer zou kunnen, heb ik me verbaast in welke kleine zaken het geluk al kan zitten en ben ik me gaan realiseren hoe enorm verwend we zijn. Goed, we klagen over de uit de pan rijzende kosten voor wintersport, maar als ik dan weer terugdenk aan die kledingkast waar ik weken in doorbracht dan is alles relatief. Ik hoop dat ik de mazzel heb dat ik nog vele reizen mag maken. Iran staan in ieder geval op m'n to do list.
TIP: lees ook het avontuur van Yannick en vrienden in Georgië