### Go East!
Nadat we op een bankje in Engelberg onze dikke eerste dag van het seizoen hadden herbeleefd moest er een nieuw plan gemaakt worden.
Geen nieuwe sneeuw in Zwitserland, een stijgende nulgraden grens en opkomende bewolking en dus was het puzzelen geblazen.
Dat we naar het oosten moesten was zeker en al snel hadden we een lijstje met “Usual Suspects” voor een PA#1 opgesteld: de gletsjergebieden in Oostenrijk! Na wat webcams bekeken te hebben leek het daar behoorlijk dicht gezeten te hebben tot een uur of twee. Helaas kan er daarna nog twee uur geskied worden en waren we niet de enigen die de wrange smaak van een matige 2015/2016 winter wilden wegspoelen begin november. Nee, de Tux zou te druk zijn en dus besloten we na een instant app overleg met Morris een gokje te wagen. Hij kwam namelijk met een gebied waar we nog niet aan gedacht haaden. Het was er de hele dag bewolkt geweest en de webcams toonden beelden van wintersporters, maar zeker geen freeriders.
Après-skiparadijs in ruste
We stelden de navigatie in op een locatie die we niet snel voor een poedertrip bedacht hadden: Kirchberg. Het dorp naast Kitzbühel is de plek waar al je wintersportvrienden die lekker vroeg boeken en gek zijn op après-ski je meer over kunnen vertellen. Wij houden het op dat vlak kort: je slaapt er vroeg in het seizoen voor een appel en een ei, dat ei serveren ze de volgende ochtend bij een te gek ontbijt en naast wat toerskiërs van het kaliber ‘lekker lang lopen naar een lauw topje’ is er geen concurrentie te bekennen: een soort freeride oase van rust dus.
Pass Thurn
Na een klein half uurtje rijden door een midwinterslandschap zo rond de 1000 meter (en de eerste dromen van treeruns) stonden we bij de liften van Pass Thurn. Vanaf hier kan je vanaf een kleine 1300 meter naar net geen 1900 meter. Vanaf daar gingen de vellen uit de tas en maakten we een aantal lift-assisted tourtjes over de Hanglalm en dan door naar beneden. Echt heerlijk buiten spelen.
Mellow Freeride am Alm
Waar het in Engelberg nog tricky was en je af en toe een steentje meepakte hebben we in Pass Thurn niks geraakt. Blijkt maar weer dat ondergrond echt een mega verschil maakt! Je verkijkt je ook al snel op hoogte, want zeker bij die eerste grote dumps komt er toch een bak wind mee, waardoor wij in ieder geval merkten dat de sneeuw beide dagen beter vaak was tussen 1400 - 1900 dan daarboven. Let dus vroeg in het seizoen ook goed op de ondergrond die je selecteerd!
Ook qua safety kan je goed uit de voeten in het gebied, het is allemaal lekker mellow, nergens echt steiler dan 30 graden en na wat huiswerk was het belangrijkste opletten voor de vele beekjes die van de berg naar beneden meanderen. Doordat we na onze run over een lang pad weer naar de lift gleden konden we de opties voor later in het seizoen goed in de gaten houden, de bomen staan mooi uit elkaar hier en als het losgaat kan je hier een leuke dag hebben!
Om een uur of twee begon het dicht te trekken vanuit het westen en was het klaar om te gaan, voor 23u weer thuis in Amsterdam om daar te dromen van wat deze winter nog meer gaat brengen!