Klein maar fijn: Vercorin

Bij de meeste freeriders is het Val d’Anniviers allang geen geheimtip meer. Zinal was een van de eerste gebieden in de Alpen die écht serieus met freeride aan de slag gingen met een freeride zone en terrein om te oefenen met het zoeken naar lawinepiepers. De afdaling langs het Lac de Moiry was legendarisch en er vonden mooie events plaats. Tot een tijdje geleden Zinal verbonden werd met Grimentz. Een ongetwijfeld hoognodige economische uitbreiding voor het dal, maar het bracht nogal wat beperkingen voor freeriders met zich mee aangezien een deel van de berg tot Wildschutz gebied werd verklaard.

Eerste lift

Zinal en Grimentz zijn nog altijd fantastische dorpen om te bezoeken: authentiek, goede vibe en nog altijd wat off the beaten track. Maar, en dat moet ook gezegd, het is er drukker dan vroeger en op poederdagen zorg je er maar beter voor dat je bij de eerste lift in zowel Grimentz als Zinal staat.

Niet noodzakelijk in Vercorin

Dat staan bij die eerste lift is natuurlijk ook het beste om te doen in Vercorin, het kleinere broertje wat eerder in het dal, maar strikt noodzakelijk is het niet. Vercorin is een klein familiegebied met ik schat zo’n 40 kilometer aan pistes, ontsloten door een gondel die zo’n 1000 hoogtemeters pakt en een aantal old-fashioned sleepliften waar je zo lekker gelanceerd wordt bij het begin.

Geen poederstress

Vercorin kent geen poederstress. Vercorin kent wel heel mooi terrein en dan met name tussen de bomen. Dit is de plek in het Val d’Anniviers waar je wilt zijn wanneer de sneeuw met bakken uit de hemel komt. Vanaf de top van de Crêt du Midi heb je aan de noordzijde heerlijke mellow bossen. De oude sleeplift die niet meer in gebruik is, maar waarvan de palen er nog wel staan is een goede hulp voor de oriëntatie. Je kunt ervoor kiezen om weer in de gondel te stappen bij het middelstation, maar bij goede condities zijn er ook genoeg mogelijkheden die je terug naar het dorp brengen.

En nóg een bos!

Dit bos is al de moeite waard, maar bij de Tracuit sleeplift ligt er nog meer op je te wachten. Hier is het terrein steiler. De bomen staan echter perfect uit elkaar, waardoor je hier een treerun kunt rijden met pillows en steeps. Nou niet direct iets voor de beginnende rijder, maar ook zeker geen Freeride World Tour niveau. Houd ook rekening met de sleeplift. Die is bij vlagen steil en je wordt af en toe verder gelanceerd de berg op. Sommige rijders kwamen beter naar beneden dan naar boven.

Klein maar fijn

En misschien nog wel het belangrijkste: geen poederstress. Sterker nog, in dit laatste bos zijn vaak twee dagen na de dump nog onverspoorde lijnen te vinden zonder ook maar een meter te lopen. Voor het terrein boven de boomgrens kun je beter naar Grimentz en Zinal rijden. Conclusie: heerlijk terrein, geen poederstress en daarmee een aanrader voor een dag treeruns in Wallis!