De tijd vliegt. Letterlijk en figuurlijk. Wat de start van het mooi seizoen zou moeten worden werd een gitzwarte dag. 9-11-2019. Een jaar voorbij. Een jaar geleden kwamen Stephan Verheij en Roy Brink om het leven door een lawine in Sölden. Rust zacht mannen. Vandaag zijn onze gedachten bij jullie familie, vrienden en andere naasten.
Reacties
Deze kwam wel heel dichtbij. 's Ochtends sta je nog te lachen met elkaar en spreek je af om later even bij te praten en 's middags sta je te janken omdat je ze verloren bent. De tranen staan weer in mijn ogen als er weer aan terug denk. Rust zacht mannen!
Inderdaad: rust zacht mannen. Oprecht. Toen ik vorig jaar het bericht las…en de foto van het ongeluk erbij zag, … greep het me enorm aan. In de nasleep viel me op dat de commentaren om de hete brij heen draaiden en dat het op dat moment niet gepast geacht werd om de vinger op de zere plek te leggen. Begrijpelijk, uit piëteit. Maar…wanneer wel dan? Een review is er in 12 maanden nooit geweest (wèl gesuggereerd), maar de site ligt er wel voor open. In reactie op de pay-off van de voorgaande reactie (“walking down a mountain is a waste of gravity”) - een jaar later - zeg ik: “Falling down a mountain is a waste of life”. Tevens verdient de tekst van Arjen de nuance dat Stephan en Roy niet door “een” lawine omkwamen, maar door een door hun zelf veroorzaakte lawine op een plaats en een moment waarvan achteraf vaststaat, dat het “restrisico” (ik bedien me van vakjargon…zeg maar: blank levensgevaar) énorm was. Ook getuige de foto en de aanloop/toedracht, beschreven door de Oostenrijkse veiligheidsdiensten. Dat doet niets af aan het feit dat het een ongeluk was, dat je altijd en overal voor iedereen zou willen voorkomen. Dat spreekt ook uit deze site met al zijn veiligheidscommunicatie, veiligheidsgradaties en verdere veiligheidsbewustwordingspogingen. Pas op dat het niet hypocriet overkomt, zou ik menen. Daarbij zijn mijn gedachten, met alle respect… en verontschuldiging voor mijn directheid, op deze dag - en alle voorgaande en volgende dagen- evenzo bij de familie, vrienden en andere naasten van Arjen en Roy.
Heel veel sterkte iedereen die hen kende…
@@friereidler
Sommige dingen hoeven, horen en/of konden (nog) niet openbaar worden gedeeld. Jij kiest daar ook voor ‘hoeft niet/gaat niemand wat aan’ (profiel geen echte naam, geen foto) 😎
Hierbij wil ik volgende info nu best wel geven: het is zoals meestal een samenloop van omstandigheden geweest die er voor gezorgd hebben dat de sneeuwlaag is gebroken en er 2 pers. schlachtoffer zijn geworden. De uiteindelijke trigger (nadat de pistedienst de face al had gebomd) moet een val van de skier zijn geweest (doordat zijn binding (testski) open is gegaan of door een technische skifout of een combi van beide scenario’s…) omdat er op geen andere manier, zoveel extra gewicht (welke nodig was om bij de door de alpinepolitie uitgevoerde tests een breuk te veroorzaken) op het sneeuwdek heeft kunnen worden uitgeoefend. De snowboarder stond de skier te fotograferen… deze wilde uiteraard een mooie spray maken. De lawine is onder de snowboarder zijn voeten afgebroken op gletsjer ijs. Zijn Camera met evt. meer informatie is helaas nog steeds spoorloos. De derde persoon had al een aantal bochten gedraaid en stond op een safe-spot, waarvandaan hij de andere twee niet meer kon zien. De Lawine is direct langs hem heen gegaan en op het moment waar hij dacht “het is sluff” (sneeuw die door het skiën, aan de oppervlakte, in beweging wordt gezet) kwam 1 ski, voor de grote hoeveelheid sneeuw (de eigenlijke lawine) uitgeduwd, naar beneden. Dit steunt de these van een crash van de skier. Hij heeft de jongens niet meer gezien. Voordat de 1e hulpdienst er was (ca. 10 min.) had de derde ze al gelokaliseerd en had al rond 2 meter diep gegraven !! Helaas kennen we de afloop. Ongelukken zitten vaak in hele kleine hoekjes, het restrisiko blijft altijd, soms heb je een beetje extra geluk soms heb je een beetje extra pech.
Waarom niet eerder een ‘review’ ?! Omdat ik denk dat deze info geen meerwaarde heeft in hoe je situaties toekomstig zal gaan beoordelen. …beter geen huurbindingen voor de offpiste… better not crash… ?! Alles niets nieuws… Het is zelfs zo’n gemeen ongeluk, dat je kan concluderen dat je uiteindelijk alleen veilig bent van lawines, als je op een warm tropisch eiland gaat zitten.
Ik heb de jongens gisteren bovenop de berg, tijdens een nachtelijk splitboardtourtje herdacht. Veel vallende sterren gezien, tranen gelaten en dierbare herinneringen opgehaald. Ze worden vreselijk gemist omdat het prachtmensen waren! #rideon https://cdn.wepowder.com/site/forum/14/9a8e432e91f6b8b3b9aa3086139400f1_img_20201109_064732_017.jpg?width=800
Een jaar geleden alweer! Sterkte aan iedereen
@Berber well said
Verdrietig weer, kan nog steeds niet helemaal bij. Het idee nooit meer met deze twee mannen een afdaling te kunnen doen. De stoke van het weerzien aan het begin van de winter, die eerste dag samen rijden en de mooie verhalen als we bijpraatten in de avond.
Wat een jaar. Morgen is het een half jaar geleden dat 5 fantastische mannen omkwamen in een zo mogelijk nog bizarder ongeluk in scheef, ik kende er 3.
Ik ben me door deze ongelukken af gaan vragen waarom mensen toch zo snel, bijna reflexmatig, op zoek gaan naar de schuld, de fout en de reden dat ze daar zelf niet zouden zijn geweest. Ook ik denk zo. Het geeft me een geruststellend gevoel als ik mezelf kan vertellen dat ik zelf andere keuzes zou hebben gemaakt. Dat ik bij de de volgende trip de deur weer uit ga en en de thuisblijvers vertel dat ik echt geen gekke dingen zal doen. Dat ik de grenzen wel ken. En dus veilig terug zal komen.
Je wil je distantieren van de dood, je wil je niet realiseren dat je zelf op een dag misschien ook niet meer thuiskomt van een poedertrip.
De realiteit is weerbarstiger. “De zee geeft en de zee neemt”. Dat zeiden veel oudere mensen hier, de mensen met roots in de visserij. Ze zeiden het ook met een zekere berusting. Wat restte was vooral respect voor de mannen. Drie van de mannen in scheef waren lifeguard, en ze kenden de zee als geen ander. Tot er ineens een bak schuim van drie meter hoog bovenop komt te liggen. De zee geeft en de zee neemt. Dat doen de bergen ook. Deze mannen waren van de bergen, een was zelfs professioneel gids. Steph, een gids die voor velen hier op wepowder zoveel moois mogelijk heeft gemaakt, zoveel mensen juist veel heeft geleerd over de lawinekunde, over je risico reduceren in de bergen. Over stabiliteit inschatten van een sneeuwdek. Zeker niet een roekeloos persoon. Integendeel zelfs, daarvoor had hij veel te veel waardering voor het leven.
En dan toch, een lawine die niet door een bom maar wel door jezelf wordt getriggert. \
Ik snap wel dat de bergen hem en Roy terug wilden, maar voor mij, en iedereen die ze kende is het een groot gemis.
@@tellie-G Mooie en treffende woorden… sterkte met je verdriet. ❣
Bedankt @@tellie-G en @Berber Ski & Smile voor de mooie woorden en de duidelijke uiteenzetting. Roy heb ik helaas nooit gekend. maar met Steph heb ik inderdaad zulke mooie trips en momenten beleefd. Maar ook wel eens omgekeerd, omdat hij, zo voorzichtig als hij was, toch liever voor plan b koos. Steph kende ik als gids dan ook als heel voorzichtig én zeer kundig (een trip ging ook niet voorbij zonder een avondje lawinekunde). En dan toch… Nog steeds zo veel ongeloof dat juist deze jongens…
Na het even op zijn beloop te laten (wel de site gecheckt) en alle reacties (ook in privé: mooie functionaliteit btw) tot me genomen te hebben, de chat-historie van een jaar geleden inclusief, kan ik het niet nalaten om een paar statements te maken. Het voelt – net als het vorige bericht – naar om dat in deze trits (met alle emotie) te doen, maar ik vrees dat er anders geen basis voor is. Wellicht zou een veiligheidshoek (de alpenclubs – ik ben in eerste instantie klimmer - kennen een veiligheidscommissie) e.e.a. kunnen formaliseren. Zeg maar: om iedereen uit te dagen om er domweg over na te denken wat je ermee kàn in deze community, die me vooral gebaat lijkt bij zinvolle onafhankelijke kritiek en minder bij “incrowd” – meningen zonder enig doel:
Iemand opperde dat ‘ie (of zij) mij niet kende, zonder foto of achtergrond (Oeps! Foutje!), daarmee de indruk wekkend dat de input van een willekeurige bezoeker er - minder tot - niet toe doet; nèt alsof een niet-insider/incrowd er niets van snapt…pijnlijk, als je naar de inhoud kijkt…
Er werd mij (privé) gemaild, dat het best wel zo kon zijn dat mensen op WePowder er geen zin in zouden hebben om over een ongeval te discussiëren…i.h.k.v. een eerbetoon aan een overledene (ja, dat is i.d.d. een punt – ik heb me ervoor verontschuldigd – is dat afdoende of wat?)…dat bleek een jaar geleden wel anders; het komt over alsof je de knop voor commentaar op een openbare (commerciële) site uit wil zetten; hoe oké is dat?
Diezelfde mail suggereerde dat er een (door de site gesuggereerde – nooit gevonden, maar via Berber wel verkregen…dank daarvoor, maar…met Berbers persoonlijke meningen erbij…hoe objectief is dat?) beschrijving van het ongeval ergens vindbaar was; no way (help me als dat niet zo is!); wat we openbaar zagen was een beschrijving met commentaar uit de “incrowd” van de site, die zich daardoor ook schijnt te kenmerken: we wijzen commentaar af, vergoeilijken alle detail-kritiek en “oogsten” de “likes” die we krijgen; beter wordt niemand ervan…
Sterker nog: in de weerwil van deze reacties begrijp ik ook dat niemand in een “incrowd” bubble, ten opzichte van een andere niet-“Incrowd”-ingezetene, diegene wil zijn die wèl de vinger op de zere plek legt; let wel: het gaat niet om de vinger op de zere plek, maar domweg om een adequate analyse waar anderen hun inschattingen mee kunnen schragen; of – nog erger – de minder ervarenen voelen zich niet geroepen om de meer-ervarenen uit te dagen; we zijn hier toch om elkaar te helpen, of wat???
In mijn perceptie gaat de (door Berber gecommuniceerde) analyse van het ongeluk nog steeds voorbij aan de omstandigheden vooraf, die net zo goed – zo niet veel meer - deel uitmaken van de gecommuniceerde analyse (en vooral het restrisico) als een beoordeling van het ongeluk; daarom een paar m.i. essentiële aanvullingen:
Géén - dan wel vrijwel geen - base (!), dus een ingedaalde of ingevroren pakket rondom – en boven de rotsen/stenen (lager: de takken en boomstammen bij treeruns) …zelfs Morris wijst dat in zijn uitingen over het voorseizoen af, maar die is geen partij in dezen; het was voorseizoen en de laatste dump was geëvaporeerd, dan wel uitgehard en dun;
Slechts fluffy pow; er bestaat geen “nachtkijker” om in een volkomen weerstandloze wattendeken een rots, richel of steen te identificeren, ook al lijkt de sneeuwflank concaaf (hij ziet er goed, nee, maagdelijk en fantastisch uit, maar we zien niet wat onder het luchtige dekentje ligt…); wat er is, onder de pow-deken, is er…
Er zijn voorbeelden van omgekomen tourskiërs in het verleden – ook Nederlandse – in gletsjerspleten in het voorseizoen…fluffy sneeuwbruggen…yeah right.
Een minimaal 35 graden steile (met een zich terugtrekkende gletsjer – kijk eens in de zomer ernaar – een resultaat van hogere temperaturen dan in de laatste 100-en jaren: louter uitgeaperde rots en uitdooiende rotsmeuk!) rotsflank met richels, puin en andere extreme oneffenheden
Berber had het over een losschietende ski in zijn/haar gepubliceerde reactie; daarbij een verwijzing naar een slechte “test” binding – als reden tot het losschieten van een ski - lijkt me behoorlijk suggestief en onbewezen, bovenal gemakkelijk; voor de hand liggender is een frontale aanvaring met een steen, rots- of ijsrichel (immers: vrijwel geen base), waarbij de binding zo ernstig beschadigd raakt dat de stopper ook afhaakt…en daar gaat de ski…; met een goede (maart/april) base is deze kans veel kleiner…
Een (als beschreven, door Berber) verwaarloosbaar restrisico lijkt me een farce; meer wishful thinking dan realiteit;
De losschietende ski beneden, na een stuiterval van 300m, lijkt me een te beschadigd element om er nog een aanwijsbare botsing in te kunnen identificeren;
De algemene ingrepen van de veiligheidsdiensten (helaas – technisch lukte dat niet - niet op de plek des onheils) wezen bovendien uit dat een 60cm verse dump op steilere plekken in dit gletsjergebied geen aanrader waren om er eens een spray te leggen over fluff op kale rots/stenen en ijsresten… ze werden opgeblazen;
Ik nodig iedereen uit om eens bij een 60cm fluffy dump op een maagdelijke ondergrond met rotsen etc. een traverse te maken, laat staan een vette bocht te draaien…
Samenvattend: ik begrijp – inmiddels veel beter - dat het ongemakkelijk voelt om kritische commentaren te krijgen over aan voorval, waarbij vrienden, kennissen of andere naasten bij betrokken zijn. Niemand zal het initiatief nemen om de zwarte kaart te spelen, want anderen kunnen dat die ene zomaar kwalijk nemen. Echter: deze site, haar berichten en verhalen zijn een parel in de – doorgaans oppervlakkige – communicatie rondom onze (dat wel) risicosport. Laten we vooral de echte ervaringen en gevaren in detail aan onze stakeholders communiceren. Met het relativeren of verkleinen van risico’s en gevaren – om die ander van respect te voorzien - houden we elkaar alleen maar dom en onwetend. Al is er maar eentje die zijn gedrag erop aanpast, door een subtielere afweging te maken, dan is dat al een grote winst!
@freireidler er is al een topic hiervoor op wePowder. Waarom ga je niet gewoon daar verder? https://wepowder.com/nl/forum/topic/270247?page=2
@@Friereidler, je had het niet beter kunnen verwoorden
@@Friereidler wat @@erwin zegt, zoek je gelijkgestemden vooral op in een ander topic en ga daar lekker “objectief” zitten wezen. Deze memoriam is volgens mij door arjen geplaatst als steun in de rug voor het rouwproces van de mensen die deze mannen missen, en velen zitten daar nog steeds middenin. Zo’n rouwproces duurt veel langer dan dat je wellicht denkt, en dan wil ik t al helemaal niet hebben over hoe traumatisch het moet zijn geweest voor degenen die ter plekke waren. Als er behoefte is bij direct betrokkenen om extra informatie te delen en (nogmaals) de boel te analyseren dan moet dat vanuit de betrokkenen zelf komen, op het moment dat daar ruimte voor is. De alpinpolizei heeft deze zaak al behandeld en afgesloten, je klimclub/wepowder/of wie dan ook hoeven dit niet perse over te doen. Je moet deze zaken niet willen forceren @@Friereidler, daarmee doe je mensen pijn.
Dank voor je rake formulering, @tellie-G… ik wil geen mensen pijn doen en laat het hierbij.