Friereidler op 12 november 2020 · 01:01
Na het even op zijn beloop te laten (wel de site gecheckt) en alle reacties (ook in privé: mooie functionaliteit btw) tot me genomen te hebben, de chat-historie van een jaar geleden inclusief, kan ik het niet nalaten om een paar statements te maken. Het voelt – net als het vorige bericht – naar om dat in deze trits (met alle emotie) te doen, maar ik vrees dat er anders geen basis voor is. Wellicht zou een veiligheidshoek (de alpenclubs – ik ben in eerste instantie klimmer - kennen een veiligheidscommissie) e.e.a. kunnen formaliseren. Zeg maar: om iedereen uit te dagen om er domweg over na te denken wat je ermee kàn in deze community, die me vooral gebaat lijkt bij zinvolle onafhankelijke kritiek en minder bij “incrowd” – meningen zonder enig doel:
Iemand opperde dat ‘ie (of zij) mij niet kende, zonder foto of achtergrond (Oeps! Foutje!), daarmee de indruk wekkend dat de input van een willekeurige bezoeker er - minder tot - niet toe doet; nèt alsof een niet-insider/incrowd er niets van snapt....pijnlijk, als je naar de inhoud kijkt....
Er werd mij (privé) gemaild, dat het best wel zo kon zijn dat mensen op WePowder er geen zin in zouden hebben om over een ongeval te discussiëren.....i.h.k.v. een eerbetoon aan een overledene (ja, dat is i.d.d. een punt – ik heb me ervoor verontschuldigd – is dat afdoende of wat?)....dat bleek een jaar geleden wel anders; het komt over alsof je de knop voor commentaar op een openbare (commerciële) site uit wil zetten; hoe oké is dat?
Diezelfde mail suggereerde dat er een (door de site gesuggereerde – nooit gevonden, maar via Berber wel verkregen....dank daarvoor, maar.....met Berbers persoonlijke meningen erbij.....hoe objectief is dat?) beschrijving van het ongeval ergens vindbaar was; no way (help me als dat niet zo is!); wat we openbaar zagen was een beschrijving met commentaar uit de “incrowd” van de site, die zich daardoor ook schijnt te kenmerken: we wijzen commentaar af, vergoeilijken alle detail-kritiek en “oogsten” de “likes” die we krijgen; beter wordt niemand ervan.....
Sterker nog: in de weerwil van deze reacties begrijp ik ook dat niemand in een “incrowd” bubble, ten opzichte van een andere niet-“Incrowd”-ingezetene, diegene wil zijn die wèl de vinger op de zere plek legt; let wel: het gaat niet om de vinger op de zere plek, maar domweg om een adequate analyse waar anderen hun inschattingen mee kunnen schragen; of – nog erger – de minder ervarenen voelen zich niet geroepen om de meer-ervarenen uit te dagen; we zijn hier toch om elkaar te helpen, of wat???
In mijn perceptie gaat de (door Berber gecommuniceerde) analyse van het ongeluk nog steeds voorbij aan de omstandigheden vooraf, die net zo goed – zo niet veel meer - deel uitmaken van de gecommuniceerde analyse (en vooral het restrisico) als een beoordeling van het ongeluk; daarom een paar m.i. essentiële aanvullingen:
Géén - dan wel vrijwel geen - base (!), dus een ingedaalde of ingevroren pakket rondom – en boven de rotsen/stenen (lager: de takken en boomstammen bij treeruns) ....zelfs Morris wijst dat in zijn uitingen over het voorseizoen af, maar die is geen partij in dezen; het was voorseizoen en de laatste dump was geëvaporeerd, dan wel uitgehard en dun;
Slechts fluffy pow; er bestaat geen “nachtkijker” om in een volkomen weerstandloze wattendeken een rots, richel of steen te identificeren, ook al lijkt de sneeuwflank concaaf (hij ziet er goed, nee, maagdelijk en fantastisch uit, maar we zien niet wat onder het luchtige dekentje ligt.....); wat er is, onder de pow-deken, is er......
Er zijn voorbeelden van omgekomen tourskiërs in het verleden – ook Nederlandse – in gletsjerspleten in het voorseizoen....fluffy sneeuwbruggen...yeah right.
Een minimaal 35 graden steile (met een zich terugtrekkende gletsjer – kijk eens in de zomer ernaar – een resultaat van hogere temperaturen dan in de laatste 100-en jaren: louter uitgeaperde rots en uitdooiende rotsmeuk!) rotsflank met richels, puin en andere extreme oneffenheden
Berber had het over een losschietende ski in zijn/haar gepubliceerde reactie; daarbij een verwijzing naar een slechte “test” binding – als reden tot het losschieten van een ski - lijkt me behoorlijk suggestief en onbewezen, bovenal gemakkelijk; voor de hand liggender is een frontale aanvaring met een steen, rots- of ijsrichel (immers: vrijwel geen base), waarbij de binding zo ernstig beschadigd raakt dat de stopper ook afhaakt...en daar gaat de ski....; met een goede (maart/april) base is deze kans veel kleiner...
Een (als beschreven, door Berber) verwaarloosbaar restrisico lijkt me een farce; meer wishful thinking dan realiteit;
De losschietende ski beneden, na een stuiterval van 300m, lijkt me een te beschadigd element om er nog een aanwijsbare botsing in te kunnen identificeren;
De algemene ingrepen van de veiligheidsdiensten (helaas – technisch lukte dat niet - niet op de plek des onheils) wezen bovendien uit dat een 60cm verse dump op steilere plekken in dit gletsjergebied geen aanrader waren om er eens een spray te leggen over fluff op kale rots/stenen en ijsresten.... ze werden opgeblazen;
Ik nodig iedereen uit om eens bij een 60cm fluffy dump op een maagdelijke ondergrond met rotsen etc. een traverse te maken, laat staan een vette bocht te draaien.......
Samenvattend: ik begrijp – inmiddels veel beter - dat het ongemakkelijk voelt om kritische commentaren te krijgen over aan voorval, waarbij vrienden, kennissen of andere naasten bij betrokken zijn. Niemand zal het initiatief nemen om de zwarte kaart te spelen, want anderen kunnen dat die ene zomaar kwalijk nemen. Echter: deze site, haar berichten en verhalen zijn een parel in de – doorgaans oppervlakkige – communicatie rondom onze (dat wel) risicosport. Laten we vooral de echte ervaringen en gevaren in detail aan onze stakeholders communiceren. Met het relativeren of verkleinen van risico’s en gevaren – om die ander van respect te voorzien - houden we elkaar alleen maar dom en onwetend. Al is er maar eentje die zijn gedrag erop aanpast, door een subtielere afweging te maken, dan is dat al een grote winst!
Elke dag zonder POW, die je wèl had kunnen meemaken, is een verloren dag.