Eerste keer tourskiën

Tekst: Greg Slecht Afgelopen weekend ben ik niet alleen voor het eerst met Epique op pad geweest, het was ook nog eens de eerste keer dat ik mij op de tourski’s, en daarmee ook op de vellen waagde. De trip ging naar het Silvretta-gebergte.

Beeld

Voor de trip had ik altijd een bepaald beeld bij tourskiërs; van die mensen die omhoog gaan lopen, terwijl er een lift naast loopt (waarom zou je dat in godsnaam doen?). Van die mensen die je wel eens omhoog ziet vellen met van die net iets te strakke broeken aan, op een paar ski’s waar je je bij het inklikken al afvraagt of je hem niet doormidden stampt, en dan natuurlijk met een veel te strakke gestoffeerde badmuts op (beanie).

Maar al vrij snel sloeg dit beeld compleet om. De eerste ochtend onderaan de lift bleek al snel dat mijn geleende Black diamond ski’s toch echt de aller smalste waren en dat we hier zeker niet te maken hadden met een paar ‘geitenwollen sokken’ types.

Kennismaking

De ochtend begon met een kleine kennismaking. De gids (Michiel de Ruijter) gaf een paar oefeningen om even te testen ‘wat voor vlees hij in de kuip had’. En daarna gingen we ‘lift-acces’ rijden. Dit bleek vrij snel tegen te vallen. De poeder was in het gebied moeilijk te vinden. Tijdens de lunch besloten we om de eerste tour te gaan maken.

De eerste tour was voor mij een totaal nieuwe ervaring. Ik heb nog nooit in m’n leven de skilift zo gewaardeerd als op dat moment. Het was warm, zwaar en ik dacht dat er nooit een einde aan het spoor omhoog zou komen. Maar toen we eindelijk boven kwamen was het meteen weer goed. Terwijl er in het gebied geen vlok verse sneeuw te vinden was, keken wij nu tegen een maagdelijk poederveld aan. Dit was voor mij het eerste argument om vaker te gaan touren.

Zware dag

De tweede dag, dit zou de zwaarste tour-dag worden. Er zou geskinned worden vanaf de Heidelbergerhutte (2260m), naar de Zahnjoch (2947m). Voor iemand die niks heeft met duursport en een ‘kantoor conditie’ heeft; het is zwaar!! (Maar het dubbel en dwars waard). Het was 2 uur lang afzien, kapot gaan, kramp en blaren (natuurlijk had ik geen loopstand op de schoenen). Maar het uitzicht, de afdaling en het gevoel dat je een berg beklommen hebt maken alles weer goed. Je krijgt een heel goed gevoel als je daar met het kleine groepje bovenop die bergtop staat. Een echte overwinning. En zeker als je daarna af kan dalen zonder dat je ook maar een spoor of mens tegenkomt is het wel heel erg gaaf.

Avontuur

De derde dag (la grande finale). Vandaag zou er gekozen worden voor een programma met korte hikes en minder intensiteit dan de dag ervoor. We begonnen de ochtend meteen met een korte hike van ongeveer 25 minuten. Hierdoor kwamen we op een mooie helling terecht met een paar mooie drops en goede ‘firnschnee’ (voorjaarssneeuw). Na hier een paar afdalingen lekker in gespeeld te hebben besloten we om dezelfde helling te beklimmen als de eerste dag. Nu ging dit echter al een stuk beter en gemakkelijker als de eerste keer. Nadat we een heerlijke veld hadden afgedaald, werd de 2e klim ingezet. Deze keer gingen we naar een echte top (met kruis) deze klim was intensiever, het laatste stuk naar het kruis was te steil om met vellen te beklimmen. Maar ook dit was het waard. Voor de mensen die mij kennen, ik ben niet vaak stil, maar nu kwam er geen woord meer uit. Wat was het onwijs mooi op die top. Het gevoel wat je daar hebt is moeilijk te omschrijven maar komt toch het dichtste bij: Avontuur.

Geweldig!

En met dat woord was het zeker nog niet gedaan. De afdaling ging over poeder, firnschnee, gras, wandelpaden en uiteindelijk ook nog een beekje. Het was geweldig. Al met al kan ik nu zeggen dat ik een heel ander beeld heb van Tourskiën. Het is absoluut niet alleen voor geitenwollen sokken types. Als je echt wil freeriden (en dus niet alleen 5 meter buiten de piste). Dan hoort dit er echt bij. Mits je op pad bent met een geode gids blijkt dat er altijd wel goede sneeuw te vinden is, ook als je dat totaal niet verwacht. Je hebt het gevoel dat je echt vrij bent en het is elke keer weer een waanzinnig avontuur om mee te maken.

Epique en de hele groep: Bedankt!!!