Vandaag exact één jaar geleden, 8 december 2012, is Sebas Morel om het leven gekomen bij een tragisch ongeluk op de flanken van de Zwitserse Jungfrauregion.
Gepassioneerd freerider
Sebastiaan Morel was een gepassioneerd freerider, maar altijd onderweg met lawinepieper, schep en sonde. Sebastiaan durfde nee te zeggen. En toen hij vorig jaar een helling niet vertrouwde zei hij nee. Met zijn poedermaatje die al lager op de helling stond sprak Sebastiaan af dat hij skiërs rechts de helling uit zou traverseren en na 5 minuten weer zou bellen. Dat telefoontje volgde nooit meer.
Tijdens de traverse in relatief vlak terrein, waarbij het zicht belemmerd was vanwege de continue binnendrijvende wolken is Sebastiaan ongelukkig een geul in geskied en daarbij diep met zijn hoofd de sneeuw in gedoken. Hij heeft zich hier niet uit kunnen bevrijden. De ingeschakelde reddingsdienst bleek bij aankomst te laat.
Alpenkraaien
Net als we nog geen maand geleden stil stonden bij Steven van Veen, staan we vandaag wederom stil. Sebas verliet onverwacht en veel te vroeg de witbesneeuwde toppen in de Alpen en dat terwijl hij nog zoveel plannen had. Velen van ons hebben afgelopen winter aan hem terug gedacht. Want tijdens momenten van euforie, angst, eenzaamheid en emoties, maar ook tijdens die intense momenten, heupdiep in de sneeuw, de vlokken alle kanten op waaiend waren ze er bij regelmaat. Twee zwarte Alpenkraaien die te pas en te onpas opdoken. Om mee te delen in het genot, maar ook om over ons te waken en waar nodig een waarschuwing te zijn om niet over het lijntje te stappen.
Vandaag zijn we in gedachten ook bij Chee. De vrouw met wie Sebas zou gaan trouwen. Laten we vandaag herdenken, maar vooral ons ook goed beseffen dat het leven in een zucht voorbij kan zijn.
Vandaag plukken we de dag.
Rust zacht…
Reacties
Afgelopen zomer zat ik met vrienden in mijn stamcafé. Ik vertelde over de winter in Alagna die ik aan het plannen was. Het vaste barmeisje dat blijkbaar: “… freeriden…” hoorde kwam naar ons toe, met vochtige ogen zei ze: “Nooit buiten de piste gaan hoor, echt nooit doen!”. Verbaasd keken we haar aan. Ze bleek een zusje van Sebas te zijn …
Freeride vrienden, wees lief voor je familie, ze houden van je. Sebas rust zacht.
Rust zacht…
Mooie woorden. Rust zacht Sebas…
Mooie woorden
rust zacht
Rust zacht Sebas…
Gisteren ook een kaarsje voor Sebas gebrand. Ride in Peace Sebas…