Fonzie

Pas begonnen met boarden tegen mn 30e. Na vele verre bestemmingen bereisd en vaak in niet bevroren, tropische wateren gedoken te hebben was ik eigenlijk tamelijk onbekend met de indrukwekkende natuurpracht in Europa en de bergen. Dus n totaal nieuwe ervaring, en t was even wennen. Net als veel mensen aanvankelijk die ene geboekte week per jaar, vallen en opstaan, mn eerste bochtjes geleerd in de grote Franse gebieden. Maar inmiddels wel ruim 15 jaar (meerdere keren per jaar) op pad. Voor de records: SSC 1+2, airbag en 3 eenheid. En een better-safe-than-sorry attitude. Na het zien van enorme poeder-runs op extreme sports channel, dacht ik..... het moet en kan anders dan mn gekrabbel op die ijzige pistes..... En toevallig gebeurde dat in het 3e seizoen, een end-of-season week aanbieding in Flaine. Daar kreeg ik 'tha-holy-grail-ultimate-powder-galore-experience' ! In een bijna leeg gebied en 1 meter vers, mn eerste poederbochten en first tracks rijden! Onwetend van de mogelijke gevaren, die me later duidelijker werden in Tignes toen ik ns een Freeride clinic meedeed van de ESF. Crevasses, dolines, lawinegevaar, piepers, safety, rij techniek ik wist er nog niet veel van. Toen nog 1 a 2 seizoenen 'normaal' op wintersport geweest, en ging ik ook maar eens freestylen, tja ik dacht je moet toch ook switch kunnen rijden, landen, jumpen, jibben of butteren over rails, schansen, boxen en spines. 3 zomers Snowplanet verder, na enige valschade en blauwe plekken en het sticken van back- en frontside 180s/360s kon ik dat achter me laten. (toch iets meer voor de flexi koelkast-kids). Inmiddels had de freeride community z'n intrede gedaan, en ging ik gemiddeld 3 a 4 keer per jaar op pad met bijv. Frosty, naar hun (freeride) camps in Saalbach of Les Coches, en naar Canada. Maar ook met Saiko in Mayrhofen. Van het doen van 'n Heli-trip in Revelstoke tot aan spot-on fresh pow op Mt. Ruapehu - Nieuw-Zeeland. Vervolgens Skizone/First-tracks, na n online powfinder masterklasje op Skizone werdt het bewijs geleverd of het in de praktijk ook klopte met die aangekondigde dump, als gevolg een door Bas en Morris georganiseerde memorabele 1st Powderchase in Andermatt. Witnessing the birth of Wepowder. Tussendoor ook nog diverse keren met de familie en 'gewone' vrienden mee (om dan maar in je eentje een gids te huren of gewoon een onverspoord veldje naast de lift vinden). Verder veel Powderchase.nl van Poederslet and his posse in 2008/09/10/11/12/15 meegemaakt. Van Flaine tot Fieberbrunn, Engelberg of Engadin just to name a few. Some sweet small secret spots ook. 'Rippen op de Kripp'enstein tot Roldal, Noorwegen. WP de 2013/14 season openers en SSC-Pieperfests, filmfestivals we-powder-chase borrels & BMB bbq's niet te vergeten natuurlijk. Snowsafety theorie en praktijk gedaan, zeer leerzaam met alle stufe's denkbaar. Ik kende best wat terminologie van guided trips, maar het ontwikkelen van goed inzicht als niet-pro/non-local/flatlander vind ik n serieus aspect. Ben (nog) niet met hoogtekaarten en routes in de weer weliswaar. Kleine of grote pieper-check, de werner munter 3x3 methode, groepsdruk en poederstress, veilige afstanden en safety spots, kritische neu-schneemenge en triebschnee, zonne-invloed en jaargetijde, NO of zuid-exposure, het lawinebericht en hoeveel graden een slope is, ik snap het allemaal maar ik blijf realistisch en beducht. De trips met diverse mensen en wisselende locaties spreken me het meest aan. Avontuurlijk, spectaculair, 3-4 dagen full-on. Met alle gemakken en ongemakken en enorme bakken poeder van dien (of soms net niet), goeie sferen, veel nieuwe vrienden en gelijkgestemde bekenden. Nagenietend in de kroeg/pubs/apres-ski. Slapend in 'hotels' varierend van brandweerkazernes tot cube-designs of claustrofobische massenlagers, double-twin suites met jaccuzi's of jutels tot 4* nonnenkloosters. Met telemarkers, survival/outdoor experts, of oud olympische kampioenen en WFT-ers als gidsen. De ene keer te veel sneeuw, een andere keer compleet omhooggeschoten temperaturen, maar vaak genoeg de bluebird na die dikke dump. Om al abseilend of in back-country gemzen en steenbokken, hermelijnen of andere exotische dieren (google 'ns Serow) tegen te komen. Genietend van de adembenemende uitzichten, face-shots, soms bromberen maar heel vaak big smiles. Niet te vergeten de gesprekken tijdens autoritten (over wat de beste poedermobiel is) met de nodige oponthoud of n keer pech, auto-wissels en carpools, omleidingen en de-tours, de sneeuwkettingen-mee-maar-met-4x4+winterbanden overal overheen rijden (wow) en de logistieke of toeristische openbaringen. Om weer brak en blij thuis te komen in een roes..... Al is een exotische locatie of ver weg bestemming zeker nooit te versmaden. Zoals deze roadtrip, 3 weken Honshu-Hokkaido Japan 2014. 'Off-piste' runs in superdroge poeder, prachtige omgeving en ervaring. Uiteraard goeie powderchases gedaan in 2015/16/17/18/19 en nog een keer Japan, Hokkaido. https://www.youtube.com/channel/UC-TfLj_K6BoXZvrSHEjmy9A https://www.youtube.com/watch?v=X0uG3beD1IM https://vimeo.com/320457398 Altijd nog plannen, and never a last run.