Hey als Skibum rider ging ik deze zomer naar Chili!! Wie zin heeft in poeier moet deze edit al eens checken:
Ik heb ook nog een blog geschreven, normaal ging ik er een paar foto's bij zetten, maar het internet is veel te traag en uploaden lukt niet.... sorry
Na onze vierdaagse in Pucon stond er nog 1 vulkaan op ons lijstje: Volcano Llaima, de meest actieve vulkaan van Chili!! Na heel wat reizen, een verkeerde bus en een lift van een local kwamen we in de schemer toe in Los Paraguas. In het dorp waren er slechts 5 gebouwen en 2 liften. Het hostel bleek gesloten en een andere goedkope optie bleek al volzet. Gelukkig was er nog een ( duur) appartement beschikbaar die we met ons vijven konden delen!
Na een goede nacht gingen we voor onze derde vulkaan met de Gatogang! Plan was om de onderste lift te nemen en de rest te hiken, normaal ging die om 9u open… maar blijkbaar was dit Chileense tijd, uiteindelijk kwam er om half 11 toch beweging in. Na de lift was het nog 1400m hoogtemeters klimmen. Het eerste gedeelte was vrij gemakkelijk terrein en het touren ging goed vooruit. Na 2,5 uur werd het alsmaar steiler en ijziger, tijd voor ‘bootpacking’: Ski’s op de rugzak, stijgijzers onder de skibotten en klimmen maar! De wind ging steeds heviger te keer en het ijs werd steeds blauwer. Uiteindelijk bereikten we na anderhalf uur de top en konden we in de mond van het monster kijken. Bam!
Na zoveel moeite keken we uit naar onze afdaling en die was om het zacht uit te drukken: Shitty…. ijs, brokken en door de wind geteisterde flanken. Tja ondanks de slechte afdaling toch weer een super ervaring!
Na al die vulkanen hadden we wel weer zin in iets anders. In Nevados De Chillan ging er een mooie dump zijn, dus terug meer richting het noorden. De dump begon echter met een dagje regen. Zou het komen of niet?!? Volgende dag werden we wakker in een witte omgeving… yes eindelijk sneeuw!!
De eerste sneeuwdump was heel vochtig en zwaar, enkel het bovenste stuk van de berg was leuk skiën. Onderaan was het afzien voor de benen.
De volgende nacht was er terug sneeuw gevallen en deze was van betere kwaliteit. Blijkbaar waren we niet de enige die gewacht hadden op deze dump. Ineens waren er filmploegen, veel skiërs met fatski’s enz. Het duurde dus niet lang vooraleer bijna alles ‘getrashed’ was.
De dagen erna gingen we vooral touren zonder skipas te kopen, veel moeite voor weinig skiën, maar altijd leuk als je nog ergens nieuwe lijnen kan skiën! De conditie en techniek van touren gaat er ook op vooruit.
Na die paar goeie dagen gooide de wind roet in het eten. Bijna alle verse sneeuw werd van de berg geblazen en heel het gebied werd voor 3 dagen gesloten door de wind. Niet voor ons, Ollie en ik tourden door de helse wind en vonden een leuke spot met een windlip. Perfect om te springen of een jump te bouwen. Ik vond mijn vertrouwen en probeerde allerhande flips en landde ze ook nog!! Whoehoe ik voel me terug 23j… de dag erna stijve spieren en last in mijn rug.. damm toch 32j haha!
De Gatogang is ondertussen uit elkaar gevallen: een aantal mensen zijn reeds naar huis. Ollie, Mark en ik schieten nog over. Ons volgend plan is om in een camper te leven en te reizen voor minimum een week!
grtz koen
bron: skibum.be