Poedertrip dinsdag: snowsafety in Davos

dinsdag 23 maart 2010

Op dinsdagmiddag 14.30 uur kom ik aan in Klosters bij hotel en restaurant Selfranga, na binnenkomst word ik verwelkomd door Rolf van snowsafety.Na een korte vlucht vanuit schiphol naar Zurich en een vlotte (huur)autotrip zijn de verwachtingen hoog gespannen.
Lawinecursus 1 gaat morgen beginnen en ik heb geen idee wat er de volgende 4 dagen gaat gebeuren? Hoe zal de groepsindeling plaatsvinden en met wie. Ik kan zelf redelijk skiën maar heb nog geen idee van het niveau van de anderen, misschien skiën ze wel veel beter en ben ik straks het anker van de groep.

Gelukkig is mijn maatje ( Bob Pernot) al eerder aangekomen samen met een andere reisgenoot van Snowsafety en heeft mijn naam al ingevuld op de lijst van kamergenoten. Normaal ben ik best wat luxe gewend en denk nog van ach met zijn tweeën op een kamer voor 4 dagen is best te doen.Als je lekker kan skiën met gelijk gestemde maakt het niet zo veel uit waar je slaapt. De schrik was wel groot toen bleek dat je met 6 man op een kamer moest slapen! De badkamer was een van de grootste, oudste en lelijkste die ik ooit gezien had en was voor ongeveer 20 man. Ook de toiletten bevonden zich in deze ruimte!

De eerdere cursus was op dinsdag afgelopen maar de meeste cursisten vertrokken pas de andere morgen waardoor we ‘s avonds enige info kregen over de afgelopen dagen. Ondanks het matige eten en slaapgelegenheid was de stemming opperbest! Er was flink poeder gereden en onwijs veel geleerd. 's Avonds hoorden we de enthousiaste verhalen over pieperzoeken, lawinekunde en prachtige hellingen opgezocht door een van de topgidsen. De volgende dag vroeg op, we moesten om half 9 buiten klaar staan met volledige bepakking om met de bus naar Klosters te gaan en vervolgens naar boven met de gondel.

Daar aangekomen moeten we voor skiën en worden we bekeken door de gidsen en de instructeurs. Aaneensluitend vind de groepsindeling plaats en voor ik het weet zit ik in een groep van 7 man met als instructeur Haas en berggids Michiel Engelsman.
De groep bestaat uit mijzelf Bob (Owel), Bob (Pernot), Hugo, Tommy, Luuk, Mark en Arno. Grote mazzel want het blijkt een super cool groepje met gelijkwaardig niveau en veel gevoel voor humor! We gaan gelijk op pad en genieten van de prachtige plekjes die Michiel nog voor ons weet te vinden.

Ondanks dat het al even niet heeft gesneeuwd vindt hij toch genoeg poeder om vette lol te hebben. De dag is erg leerzaam, vliegt voorbij en we genieten met volle teugen. Die avond moet Arno helaas afhaken vanwege rugklachten. Op donderdag is (lichte) sneeuwval voorspeld en is het zicht erg slecht! Tussen de bomen blijven is het advies en er volgen een aantal prachtige treeruns met vette poeder.

We gaan ook off-piste leren kaartlezen en leren werken met een kompas bij bijna geen zicht. Het is interessant om te zien dat je met kaart (1 op 25000) GPS en kompas altijd precies kan bepalen waar je zich bevindt. Ook bij eventuele gewonden is het handig als je de coördinaten op kan geven.De dag sluiten we af met het zoeken van lawinepiepers en sonderen van zogenaamde slachtoffers in de sneeuw. Wat wisten we er maar weinig van af. Als al het materiaal aanwezig is maar je weet niet goed hoe het te gebruiken is het vrijwel zinloos om alles mee te slepen.

Donderdagavond horen we dat we een andere gids krijgen en Haas blijft gewoon onze instructeur. De gidsen worden om de 2 dagen gewisseld. De nieuwe gids is Sander Kan echt een topvent en blijkt een zeer goede skiër /instructeur. Hij verteld ons die avond dat we morgen de run van ons leven gaan maken en wil er verder niets over kwijt.

Vrijdagochtend half 9 vetrekken we naar een van de gebieden in Davos om daar later een fantastische noordwand te gaan doen.
We hebben natuurlijk al het een en ander van de andere groep gehoord en hebben toch wel een onderbuik gevoel want het is geen kattepis volgens de anderen. We zullen de wand in de middag doen en s’morgens oefenen we nog wat off-piste in de verse poeder.
Opeens blijkt Haas blijkt verdwenen en na een korte hike komen we op een off-piste waar beneden een man in paniek staat te schreeuwen!

We schrikken eerst maar zien al gauw dat het Haas is en denken onmiddellijk aan een oefening. De oefening verloopt redelijk want het slachtoffer is binnen 5 min gevonden en de samenwerking is niet verkeerd. Natuurlijk kan het altijd beter en Sander legt dit aan de hand van een aantal voorbeelden goed uit. Na het eten begint de tocht naar de noordwand!

Het is ongeveer een half uur hiken naar de geheime plek. Daar aangekomen staat Sander klaar om ons op te vangen en zegt dat we eerst even moeten uitrusten en bijkomen voordat we bij de rand mogen kijken. Na zo’n 10 minuten is iedereen er klaar voor en begeeft zich naar de rand. Het blijkt een zeer smalle doorgang met een lelijke hobbel en gelijk een zeer steile wand, glad en met uitstekende stukjes rots. We moeten allemaal slikken en ik misschien nog wel het hardst! Jezus, wat een gat denk ik nog.
Sander legt rustig uit hoe je het beste kan gaan en doet het dan ook voor, geen probleem voor hem. Mark mag als 2e (snowboard) , Hugo als derde en ik als vierde, daarna luuk en Bob. Sander vertelde dat als je valt je dat beslist niet op de eerste 5 meter moest doen omdat je dan vol in de rotsen terecht zou komen.

Terug was voor mij geen optie dus alle moed verzamelt en daar ging hij dan! Al op de eerste hobbel was ik uit balans en door daarna te verstijven kwam ik achterop mijn ski’s te staan en viel net voorbij de steile rotsen. Eerst een klein stukje op mijn rug om daarna tomahawkend verder te gaan , even dacht ik van dit stopt niet meer maar gelukkig na ongeveer 50 meter kwam ik stil te leggen met 1 ski zo’n 5 meter boven mij en de andere zo’n 30 meter onder mij.(Zie filmpje van mijn helmcam)

Ik had gelukkig niks geraakt , geen pijn en de onderste ski stond rechtop in de sneeuw. De beloning daarna was supercool, verse diepe pow en een prachtige afdaling. Vanaf dat moment was ik Tomahawk Bob.

Op zaterdag zijn we naar de Rhinerhorn geweest waar we de gehele dag poeder reden en prachtige runs maakten. Sander en Haas vonden er nog volop vers en zelfs stukken die nog volledig onverspoord waren! De laatste dag was de mooiste en we waren allemaal zeer voldaan en enthousiast! We waren het er over eens dat ondanks de schamele accommodatie iedereen van de groep het gelijk weer over zou doen. Ik wil hierbij dan ook een groot compliment aan snowsafety (Maarten en Rolf) maken voor het verzorgen van de cursus en het lesmateriaal.

Grote klasse en aan te raden voor een ieder die off-piste wil gaan skiën en in leven wil blijven. Het gevaar wordt maar al te vaak onderschat en de cursus geeft een aantal goede handvaten om je een weg off-piste te banen met veel minder risico.

Met vriendelijke groeten,
Bob Owel