Candide Thovex

Het is een druilerige dinsdagmiddag in november. De locatie is Antwerpen, de plaats waar de Benelux première van Few Words plaatsvindt. Als de kleine man uit La Clusaz komt binnenlopen herkennen we ‘m in eerste instantie niet eens. En dat pleit absoluut voor ‘m. Want hoewel we hier te maken hebben met één van de beste skiërs ooit heeft Candide geen vedetteneigingen. Sterker nog, hij is relaxed, héél relaxed zelfs volgens hem, want hij heeft net twee uur op z’n skateboard gestaan in een lokaal skatepark met de Antwerpse kids. Die geen idee hadden wie die kleine Fransman precies was. Wat volgt is een gezellig gesprek tussen freeriders van verschillende niveaus over de Freeride World Tour, de Olympische Spelen, snow safety en tartiflette.

Candide, wat is het verhaal met de Freeride World Tour? Je kwam binnen op een wildcard, won de tour en stapte er weer uit. Hoe zit dat?

Dat is een lang verhaal. In 2007 heb ik mijn rug gebroken op de Candide Invitational in La Clusaz. Ik moest lang revalideren en had tijd nodig om terug te komen opn m’n oude niveau. Dat was eigenlijk sowieso al een wonder, want artsen vertelden me dat ik dat niveau nooit meer zou halen. Anyway, ik begon weer wedstrijden te rijden. Ik won de Linecatcher in VARS en de tour kwam eraan. Een aantal weken voordat de tour zou beginnen heb ik aan de organisatie gevraagd of ik kon deelnemen. Ze gaven me een wildcard en ik won de tour. Dat was voor mij een moment om dit deel af te ronden en mezelf te pushen om wat nieuws te beginnen.

De crash waar Candide z’n rug brak

Dat werd dus Few Words, het project waar Candide samen met z’n sponsor Quiksilver twee winters aan heeft gewerkt. Het resultaat is een kruising tussen een skifilm en documentaire over het leven van Candide. En hij is er zelf heel happy mee, want ‘een rijder is veel meer dan alleen z’n actiebeelden’.

Maar goed, je filmproject is nu ook afgerond. En nu? Een zwart gat?

Nope, absoluut niet. Heel eerlijk blijft de Freeride World Tour wel trekken, maar er komt binnenkort nog een evenement aan waar ik wel een rol wil spelen. Op de Spelen van Sochi in 2014 wil ik wel de halfpipe weer induiken. Ik sta er nog wel een beetje dubbel in. Aan de ene kant zijn de Olympische Spelen een grote kans om het freeskiën mondiaal op de kaart te zetten. Aan de andere kant moeten we nooit vergeten waarom we eigenlijk met freeskiën begonnen zijn. De belangrijkste reden is dat we het leuk vinden en er niet zoveel regels zijn. Overregulering is niet goed voor de sport.

Hoe ga je aan de andere kant om met commerciële belangen?

Tuurlijk speelt dat een grote rol. Kijk, ik reis nu door heel Europa om m’n film te promoten en dat hoort bij mijn werk. Aan de andere kant is het ook niet de bedoeling dat het m’n winter in de weg gaat zitten. Wat dat betreft ben ik ook blij dat ik net nog even kon skateboarden. Daarnaast moeten we blijven presteren, want er staat een jongere generatie klaar om het over te nemen.

Hoe ga je, zeker met die commerciële belangen in je achterhoofd, om met snow safety?

Weet je, eigenlijk ben ik best wel bang aangelegd. Ik check zaken altijd minutieus en dan is het lastig als je van een onderwerp eigenlijk te weinig afweet. Ik ben me dan ook meer en meer aan het verdiepen in snow safety. De verschillende sneeuwlagen, glijlagen, dat soort zaken. Als ik twijfel dan ga ik niet. Zo simpel is het. Het is zelf zo erg dat als ik in bijvoorbeeld Canada aan het rijden ben en ik ben met een gids op pad die van de lokale condities op de hoogte is ik eigenlijk continue aan ‘m vraag of het wel veilig is. Ik heb ook altijd een camera bij me, waarmee ik foto’s neem van het terrein dat ik wil gaan rijden. En daarbij, ik houd niet van het rijden van open wanden. Ze stimuleren te weinig om creatief te rijden. Doe mij maar pillows en spines, want daar heb ik tenminste meer kans op een exit als het mis gaat.

Je bent nu een ‘grote man’ in het freeskiën, maar zijn er eigenlijk rijders die jou geïnspireerd hebben?

Zeker! Gasten als Terje Haaksonen en Michi Albin waren echte inspiratiebronnen voor me. En ja, dat zijn snowboarders. In die tijd was skiën nog niet zo speels en los. Xavier de Le Rue en Mathieu Crépel? Die waren er toen nog niet joh!

Ok, dan nu over naar de meer essentiële vragen. Fondue of Tartiflette?

Wat denk je? Tartiflette natuurlijk. Sterker nog, ik heb straks voor alle gasten tartiflette geregeld!

La Balme of Les Giettaz?

Absoluut La Balme. Die berg heeft alles!

Candide, hoe zie jij de toekomst van het freeskiën eigenlijk? Het houdt toch een keer ergens op?

Ik weet niet of het ergens ophoudt. We zien tot nu toe ieder jaar rijders weer nieuwe dingen doen. Ikzelf zie het voornamelijk in nieuwe tricks en meer creativiteit. Dat betekent dus niet zozeer hoger of groter, maar wel creatiever. Maarruh, wat is dat eigenlijk voor boek (wijst naar de wePowder gids)?

Terwijl Candide door de gids bladert ziet hij z’n naam bij La Clusaz staan. ‘Hey cool, ik sta erin!’ Maar waarom is het niet in het Engels? We need this in English! En terwijl Candide door de wePowder gids bladert beginnen wij maar aan ons eerste portie tartiflette van de avond. Op advies van de legende zelf.

Over Candide

Candide Thovex (Annecy, 1982) is een van de meest invloedrijke skiërs van de afgelopen twaalf jaar. Hij begon met skiën als klein kind op de pistes van La Clusaz. Zoals zoveel kinderen was hij lid van de Club du Sport, waar racen hoog in het vaandel stond. Hij had talent, maar in z’n vrije tijd was Candide meer buiten de piste te vinden, weg van dat losse keurslijf. Candide werd al snel gezien als de volgende Franse mogulkampioen. Echt getriggerd door het freeskiën werd Candide toen hij een blessure aan z’n vinger had. Hij kon z’n skistok niet vasthouden en besloot een tijdje te gaan snowboarden. Dat losse en speelse gevoel sprak ‘m zo aan dat hij besloot om dit gevoel ook op z’n ski’s te ervaren. De rest is geschiedenis. Meerder gouden medailles op verschillende X-Games, segmenten in diverse films, de eerst skiër ooit die Chad’s Gap in Utah sprong en winnaar van de Freeride World Tour.

De trailer van Few Words